หลังจากที่ปราชญ์กลับไปยังสิงคโปร์เพื่อดูแลมารดาที่ป่วยด้วยโรคร้าย รสรินทร์ก็เริ่มทำงานในฐานะผู้ช่วยของอัญชิตา ในระหว่างนั้นเธอได้พบกับมนตรีบ้างตามโอกาส เขายังคงไม่ย่อท้อที่จะชวนเธอไปทำงานด้วย และแน่นอนว่าไม่ใช่แค่งานในออฟฟิศ ทว่าเป็นงานบนเตียง
“แหม คำถามแค่นี้ต้องนึกนานเลยเหรอครับ”
“คุณมนตรีสบายดีนะคะ” รสรินทร์เลี่ยงไม่ตอบ กวาดตามองซ้ายขวา อยากไปให้พ้นหน้าคนปากร้าย แต่เขายังยืนยิ้มๆ อย่างไม่รู้สึกอะไร ขวางทางเธอไว้ด้วยอีกต่างหาก
“สบายดีครับ แต่เสียใจนิดหน่อยที่เห็นคุณรินทร์ตกอยู่ในสภาพแบบนี้ ความจริงถ้าคุณยอมไปทำงานกับผมคงสบายกว่านี้เยอะ แต่คงต้องลดราคาลงหน่อยเพราะว่ามีลูกแล้ว เว้นแต่ว่าคุณจะรีแพร์หรืออะไรพวกนั้น”
“คุณมนตรี!” รสรินทร์ตวาดเสียงดัง นึกไม่ถึงว่านักธุรกิจที่ผู้คนรู้จักกันทั่วจะพูดจาหยาบคายไม่หยุดแบบนี้
“อย่าเสียงดังสิครับ เดี๋ยวราคาตกนะ” มนตรียิ้มเหยียด เขาแค้นใจที่ชักชว
