รสรินทร์หลับในรถเกือบสี่สิบนาทีก็ถึงคอนโดมิเนียม เธอโคลงศีรษะเล็กน้อยเพื่อเรียกสติ ปล่อยให้เขาประคองจนถึงห้องที่เคยใช้เป็นรังรัก ปรากฏว่าทุกอย่างยังเหมือนเดิม ไม่ว่าจะเป็นแจกันดอกไม้หรือเทียนหอมที่เธอเคยซื้อมาจุดเพื่อสร้างบรรยากาศในช่วงที่ยังมีเวลาดีๆ ร่วมกัน
“รินทร์อาบน้ำไหวไหม หรือจะให้ผมอาบให้”
“ไม่เป็นไรค่ะ ไม่รบกวน” เธอยังพอเดินไหว จึงรีบเข้าไปอาบน้ำก่อนที่จะหลับ
สายน้ำเย็นเฉียบทำให้เธอรู้สึกสดชื่นขึ้นมากและเริ่มตระหนักว่าตนเองอยู่ที่ไหน แต่กลับบ้านไปตอนนี้คุณแม่ก็คงบ่น อยู่ที่นี่จนกว่าจะสร่างเมา แล้วค่อยกลับไปน่าจะถูกดุน้อยกว่า
รสรินทร์หัวเราะเบาๆ เธออายุยี่สิบห้าปีแล้ว ทุกคนล้วนพูดว่าเธอทำงานเก่งและเป็นผู้ใหญ่กว่าวัย อนาคตจะต้องไปได้อีกไกลแน่ ทว่ามารดากลับวางแผนทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้ว นั่นคือเร่งรัดให้เธอกับอธิคุณแต่งงานกันให้เร็วที่สุด โดยไม่ลืมย้ำว่าต้องมีทะเบียนสมรส ทุกอย่าง
