Chapter 12
MIKAY
Wala na talaga siyang bukambibig kundi puro privilege na lang. Konti na nga lang palalayasin ko na siya sa sarili niyang bahay eh.
"What is this trash?"
Marahas niyang inilapag ang folder na hawak niya sa mesa. Galit na galit na naman ito na akala mo naman ang laki na naman ng kasalanan ko. Lagi na lang galit ang Damonyong ito. Wala pang araw na naging payapa ang loob ng bahay niya dahil sa kagaspangan ng ugali niya.
"Sabi mo isulat ko ang lahat ng tungkol sa akin. Isinulat ko naman ah," saad ko sa isang inosenteng tinig.
Lahat na lang ng gawin ko ay pinupuna niya, pati nga maliliit na bagay nakikita niya. Apaka perfectionist akala mo naman hindi siya nagkakamali.
"Stupid." Mariin niyang ipinikit ang kanyang mga mata at akala mo naman katapusan na ng mundo kung maka
