Kahit tanghali na at oras na para bumangon ay pakiramdam ko ayaw ko paring umalis ng kama. Hindi naman ako pagod, actually wala naman akong ginawa na kung ano. Siguro wala lang talaga ako sa mood. Lahat naman tayo nagkakaroon ng lazy day pero yun nga lang, wala akong choice dahil kailangan naming ienjoy ang huling araw ng field trip bago kami bumalik sa normal naming mga buhay.
Padilat na sana ako ng maaninagan ko si Cassandra na kalalabas lang ng bathroom at nakatapis lang ng twalya. Tila may kinukuha sya sa dala nyang bag. I saw the water slowly drifting from her shoulder blade down her spine since nakatalikod sya sakin.
Hindi ko tuloy maiwasang maalala yung pagtugtog at kanta nya kagabi. Until now naglalaro parin sa utak ko yung napakaganda nyang boses. I still wondered though bakit
