นิธิกลับมาจากเชียงใหม่ได้หลายวันแล้ว แม่ตัวดีร้องไห้ตาบวมไปหมด ร้องตามจะกลับมา เค้าใจแข็งส่ายหน้า
"อยู่กับพ่อกับแม่ก่อนนะคะ อีกสามวันค่อยตามไป"
เธอกลับไปบ้านได้เพียงไม่กี่วัน เค้าก็ตามไป แถมยังอยู่ด้วยตั้งหลายวัน ถ้าขืนเธอตามกลับมา พ่อตาเค้าคงจะหงุดหงิดใจไม่น้อย
"อย่างอแงนะคะ อยู่ฉลองวันเกิดกับคุณพ่อคุณแม่ก่อน แล้วค่อยกลับมา" เค้าปลอบใจเธอแล้วก็จูบเบาๆด้วยความคิดถึง ความเป็นห่วง และความรักท่วมท้นใจ แองเจิ้ลพยักหน้าเบาๆ
"หนูจะเชื่ออานิธค่ะ แต่ถ้าหนูกลับไป อานิธต้องมารับนะคะ " เธอสั่งเค้า นิธิยิ้มรับ
"ได้เลยค่ะ อาจะมารับเอง"
ช่อดอกไม้ขนาดใหญ่ที่เค้าเลือกวางพาดอยู่ที่แขนแล้ว ความจริงจะเก็บเอาไว้ในรถก็ได้ แต่เค้าอยากจะให้ตรงนี้ แองเจิ้ลเดินออกมาแล้ว เธอหยุดเดินเพราะภาพตรงหน้า ดอกไม้ช่อใหญ่มากที่เค้าถือเอาไว้ทำให้คนรอบๆข้างมองอย่างสนใจ ชายหนุ่มยิ้มหวานออกมา แล้วยื่นดอกไม้ให้
"สุขสันต์
