"ตัวเย็นแล้ว ปวดหัวอีกไหมคะ"
เสียงคุณอาถามอย่างห่วงใยแล้วก้มลงหอมแก้มคนป่วยอย่างอ่อนโยน
"ไม่ค่ะ หายแล้ว" แองเจิ้ลยิ้มอายๆ ตั้งแต่วันศุกร์จนถึงเช้าวันจันทร์ คุณอาก็คลอเคลียอยู่กับเธอตลอดเวลาแทบไม่ห่างไปไหนเลย มือของเค้ามักจะอยู่ตามร่างกายเธอเสมอ สัมผัสอ่อนโยนแผ่วเบา ทำให้เธออบอุ่นใจมากเหลือเกิน
"วันนี้อาจะไปส่ง แล้วถ้าเลิกงานไม่เย็นมาก อาจะไปรับเองนะคะ"
เค้าบอกเธอแล้วหอมแก้มขาวอีกครั้ง
"เราเข้าใจกันแล้วนะคะ ขอให้แองเจิ้ลเชื่อใจอาเท่านั้น แล้วเราจะต้องมีความสุขด้วยกัน" เค้าย้ำกับเธออีกครั้ง
"หนูเชื่อใจอานิธนะคะ แล้วก็จะมองแค่อานิธคนเดียวตลอดไป" เธอตอบเค้าออกมาแล้วลูบแก้มเค้าเบาๆ นิธิยิ้มออกมา
"น่ารักที่สุดเลยเด็กคนนี้" เค้าอ้อนเธออีกแล้ว "อ้อนอีกแล้ว น่ารักไปอีก" เสียงเธอบ่นเค้าเบา
"ตั้งใจเรียนนะคะ อย่าลืมว่า มีแฟนแล้ว แถมแฟนก็หวงมากด้วย"
เค้าย้ำกับเธออีกที ก่อนจะลงจากรถที่จอดส่งห
