Chapter 4 - จะตายไหม ?
819 Words
ไล่สำรวจร่างกายเปลือยเปล่าของหญิงสาวจนหนำใจ มาเฟียหนุ่มก็ไม่ได้คิดจะเอาเปรียบ เขาหยัดตัวลุกขึ้นยืน ก่อนจะจัดการเสื้อผ้าของตัวเองออก!
คนไม่เคยผ่านมือชายอย่างอัญชิสา เผลอมองลำท่อนอย่างตกใจ นี่ใช่ไหมที่เขาบอกว่าขนาดไซซ์ของถุงยางในเมืองไทยขาย! ถึงไม่เคยรู้ขนาดของผู้ชายคนอื่น แต่เธอก็รู้ว่ามันใหญ่!
จะตายคา…ไอนั่น! ของเขาไหมเอางี้ก่อน!
ร่างบางพลิกตัวกลับเตรียมหนี ก่อนที่ชะตากีจะขาด แต่อาจเพราะว่าเธอคงคิดช้า พอ ๆ กับที่เขาคิดไว มือหนาเข้าคว้าที่ข้อเท้าเล็ก แล้วดึงกลับมาหาตัว
“ผมบอกคุณก่อนเข้ามาในห้องแล้ว”
เสียงกระซิบขู่ที่ข้างหู ย้ำประโยคที่เขาพูดก่อนหน้านี้ อัญชิสาขนลุกซู่ไปทั่วร่าง ประโยคตอกย้ำตอนดีลกันลอยเข้ามา!
~คุณอย่าร้องขอให้ผมหยุดกลางคันก็แล้วกัน~
“ชะ ใช่ไง ฉันรู้แล้ว ฉันแค่กำลังเตรียมใจ” เสียงหวานตอบตะกุกตะกัก ในขณะที่ร่างใหญ่เริ่มเข้ามาทาบทับจากด้านหลัง เขาก้มลงจูบที่แผ่นหลังขาวเนียนเธอเบา ๆ
“ฉะ ฉันไม่เคย ครั้งแรก เลย เออะ… อาจจะกลัวนิดหน่อย” เธอบอกเขา พร้อม ๆ กับปลอบใจตัวเองที่สั่นระรัวไปพร้อมกัน
“คุณ เออ…ชะ ช่วยอย่ารุนแรงนะคะฉันกลัวเจ็บ”
หึ…เสียงแค่นหัวเราะคือคำตอบ เลยไม่รู้ว่าเขาจะยอมทำตามที่ขอไหม แต่ที่แน่ ๆ มือหนาสอดลงไปใต้ร่างและขย้ำที่หน้าอก เขาเคล้นคลึงมันเน้น ๆ และใช้นิ้วโป้งเขี่ยเบา ๆ ที่ยอดอก
อึก…อัญชิสากัดริมฝีปาก รู้สึกแปลก ๆ มันวูบวาบ หวั่นไหว และ ว้าวุ่น เรียวนิ้วจิกลงไปกับผ้าปูที่นอนนุ่มเพื่อระบายความรู้สึก
นี่ขนาดเขาแค่เล่นนม เธอยังรู้สึกขนาดนี้
ถ้าเขาเล่น…ตรงนั้น เธอจะรู้สึกขนาดไหน
คริสโตเฟอร์ ลอบมองคนใต้ร่างอย่างพอใจ ใบหูของหญิงสาวแดงก่ำจนน่างับ และ…เขาทำอย่างใจคิด ริมฝีปากเข้างับติ่งหูเธอเบา ๆ หยอกล้อด้วยลิ้นที่ดุนดัน ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนลมหายใจอุ่นร้อนและประทับริมฝีปากที่ซอกคอ มือหนาอีกข้างรวบผมของเธอปัดไปอีกฝั่ง ก่อนค่อย ๆ พรมจูบท้ายทอย
เชื่องช้าไม่รีบร้อน ไม่ให้เหยื่อได้ตื่นกลัว แม้อาวุธประจำกายขยายใหญ่ นึกอยากจะมุดส่วนหัวเข้าไปภายในถ้ำตั้งแต่เห็นสีชมพูระเรื่ออยู่ตรงหน้าแล้วก็ตาม
มาเฟียหนุ่มสะกดกลั้นอย่างใจเย็น แต่ภายในใจเป็นเหมือนภูเขาไฟที่กำลังพ่นเถ้าถ่าน รอแค่การปะทุและพ่นลาวาร้อน
ริมฝีปากค่อย ๆ เลื่อนต่ำ สลับลากลิ้นสากไปทั่วแผ่นหลังที่ขาวเนียน มือหนาเคล้นคลึงกระตุ้นอารมณ์ของหญิงสาว ก่อนจะสอดมืออีกข้างไปตรงสะโพกแล้วยกบั้นท้ายงามงอนของเธอขึ้น
อึก… “คะ คุณจะทำอะไร” อัญชิสาถามหวั่น ๆ เมื่อตอนนี้ตัวเองตกอยู่ในสภาพโก้งโค้งจนใบหน้าแนบไปบนเตียงนุ่ม
เขาไม่ตอบดูเป็นคนพูดน้อย แต่การกระทำมากมายแบบเน้น ๆ ตรงกันข้าม มือหนาเข้าบีบที่แก้มก้นนุ่มเด้งทั้งสองข้างของเธอแทนคำตอบ
ใจกลางสาวสีชมพูระเรื่อตรงหน้ายั่วยวนใจจนอยากชิม ใบหน้าหล่อก้มลงต่ำ ก่อนจะใช้ลิ้นสากค่อย ๆ ลากเลื่อน ไปพร้อมกับฝ่ามือหนาที่สอดเข้าไปเพื่อกดนิ้วร้ายขยี้ติ่งเกสรเพื่อกระตุ้นหญิงสาวเพิ่มอีกแรง
“อะ อึม…” ช่องท้องของอัญชิสาวูบวาบจนหดเกร็ง เขาช่างวุ่นวายกับการลากลิ้นเน้นย้ำแทรกเข้าไปเพื่อดูดกลืนน้ำหวานที่ผลิต สลับดูดเม้มเบา ๆ ที่รอบข้างแล้วกลับไปเน้นย้ำตรงส่วนลึก
อึก… “พะ พอที” หญิงสาวคราง เพราะตอบตัวเองไม่ถูกว่าความรู้สึกแบบนี้คืออะไร มันไหวหวั่นและหวั่นไหว ทั้งที่ใจอยากขยับหนี แต่ร่างกายดันแอ่นสะโพกเข้าตอบสนอง หัวใจเต้นแรงจนแทบจับจังหวะมันไม่ได้
“เสียวเหรอ” เขาหยุดลงลิ้นที่ตรงนั้นก่อนเงยหน้าขึ้นมาถาม
“อึก…อืม…มันบอกไม่ถูก” หญิงสาวตอบอาย ๆ เพราะมันเป็นความรู้สึกที่อยากต่อต้าน แต่ก็ต้องการในเวลาเดียวกัน
“ให้หยุดทำแบบนี้?”
“อะ อืม” เขาดูใจดียอมหยุดตามที่เธอร้องขอ ทว่า…แปลก พอเขาหยุดจริง ๆ เธอกลับรู้สึกไม่อยากให้เขาหยุดอย่างที่พูด
แต่!!
นั่นเป็นความคิดแวบเดียวที่เธอคิดว่าเขาดูเป็นผู้ชายใจดี เพราะเพียงเสี้ยววินาที ชายหนุ่มเปลี่ยนมาจับร่างบางให้พลิกมานอนหงายในท่าทางที่อันตรายยิ่งกว่าเดิม!
- Writer
