ตามจนเจอ
>>>>>@@@@@@@@
“คุณวินทร์ มาได้ไงครับ”อ้นยิ้มแห้งๆ ที่เข้าใจว่าเป็นสุดเขตมาเรียกอยู่หน้าห้อง
“อ้นนอนได้ครับ”อ้นรีบบอกคนแก่กว่า ที่ถูกมองด้วยสายตาแปลก ๆ
“อืม ก็ดี ไม่ไปนอนที่บ้านใหญ่ใช่ไหม”ใครจะกล้าไปรบกวนกันล่ะ ดูจากสายตาคุณหญิงแวววิมลแล้ว ไม่ได้เอ็นดูเขาเหมือนเดิมแล้วด้วย
“คุณวินทร์จะไปไหนครับ”พ่อเลี้ยงผลักประตูห้องและเดินเข้าไปข้างในอย่างถือวิสาสะ และนอนลงบนเตียงโดยที่เจ้าของห้องไม่ต้องเชิญ
“อะไรกันครับคุณวินทร์”อ้นถามคนแก่กว่าอย่างสงสัยที่อยู่ ๆ พ่อเลี้ยงก็ขึ้นไปนอนบนเตียง
“ถ้าไม่ไปนอนที่บ้านใหญ่ ฉันก็จะมานอนเป็นเพื่อนไง กลัวไม่ใช่เหรอ”
“กลัวครับ แต่แบบนี้มันได้เหรอ?? ”อ้นพูดออกไปไม่ได้ต้องการคำตอบจากพ่อเลี้ยงเขาเดินไปปิดไฟและขึ้นไปนอนบนเตียง
“ที่นี่มันไม่สบายเหมือนที่ห้องคุณวินทร์นะครับ”อ้นยกเหตุผลมาอ้าง ถึงเขาจะแอบดีในมากแค่ไหนที่พ่อเลี้ยงลงมาหาที่ห้องแ
