พรึบ!
เสียงมือหนาจัดการวางโทรศัพท์ลงที่เดิม ก่อนที่จะได้ยินเสียงขวัญข้าวพูดขึ้น
“ตกลงเธอก็กลับบ้านเหมือนกันเหรอบัว”
“...” เจ้าของใบหน้าหล่อที่ได้ยินแบบนั้นก็ชะงักนิ่งหันไปมองยังร่างบางที่นั่งอยู่
“อะ อื้ม” หญิงสาวพยักหน้าตอบ
“อ้าว ไหนใบบัวบอกว่าเทอมนี้จะไม่กลับ” เซอร์เวย์ที่นั่งอยู่ถามขึ้น
“คิดถึงบ้านน่ะ ก็เลยตัดสินใจกลับดีกว่า” ริมฝีปากบางยิ้มตอบ
“กลับเมื่อไหร่” แทนไทมองหน้าถามคนตัวเล็กนิ่ง
“อะ เอ่อ...พรุ่งนี้” ทันทีที่ปากเล็กพูดจบ ร่างสูงก็ชะงักจ้องมองไปยังใบหน้าเรียวใสทันที
“ทำไมไม่บอกฉัน”
“เอ่อ...”
“ทำไม” ปากหนาถามออกมาอีกครั้งเสียงเข้ม
“ระ เราไม่อยากรบกวนแทนไทน่ะ...”
“ฉันก็ไปส่งเธอทุกรอบ จะมาเกรงใจอะไร”
“มะ มันไกลไง เราเกรงใจ”
“...” แทนไทก็นิ่งเอาแต่นั่งมองหน้าหญิงสาวที่เอาแต่ก้มหน้าไม่ยอมสบสายตาเขาอยู่อย่างนั้น ซึ่งใบหน้าหล่อก็ฉายแววตาที่ไม่ค่อยสบอารมณ์มากนักออกมากับสิ
