เขาโน้มกายเข้าหา เธอรู้ดีต่อให้อ้อนวอนสักเท่าไหร่ ก็คงไม่มีประโยชน์ ผู้ชายคนนี้ ไม่เคยทำตัวดี หรือให้เกียรติกันเลยสักนิด ไม่เคยสนใจว่าเธอจะรู้สึกยังไง ชิ้นส่วนติดกายที่หลงเหลือ ถูกปลดออกจนหมดสิ้น มือบางยกปกปิดร่างกาย แต่เขากลับรวบมันไว้เหนือศีรษะ แล้วทอดสายตามองความงดงามอันแท้จริง ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอ แล้วก้มลงฉกชิมยอดบัวซึ่งกำลังชูชันราวกับรอให้ถูกดอมดม
“อ๊ะ!” เธอเผลอร้องออกมา ทำเอาคนตัวใหญ่พึงพอใจ “ยะ...อย่า”
“แล้วเธอจะชอบ เชื่อฉันสิ”
“ไม่!” หญิงสาวรีบปฏิเสธเสียงสั่น มันคือความรู้สึกที่ไม่เคยพบพานมาก่อน แต่ตัวเองก็ไม่ต้องการ ทุกอย่างที่เกิดขึ้น มันไม่ถูกต้องสักนิด
เขาไม่ฟังเสียง ใช้มืออีกข้างบีบเคล้น ดูดดื่มสลับกันไปมา เรียวขาเริ่มหนีบเข้าหากัน มือหนาเลื่อนไล้ไปตามสัดส่วน จนผ่านแพรไหมสีน้ำตาล ปลายนิ้วร้อนแตะแผ่วตรงเกสร เจ้าของมันสะดุ้งเฮือก กระถดกายหนี
“ยะ...อย่าทำแบบนี้ มันไม่ใช่
