ฟู้ววว~ เสียงพ่นลมหายใจดังขึ้นในเวลากลางคืนอันเงียบสงัด ฉันสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดอีกครั้ง จากนั้นก็พ่นลมหายออกมาอย่างเคย อากาศบริสุทธิ์หาได้ก็ที่นี่ เลยอยากจะสูดเข้าไปให้ฉ่ำปอด
"ไม่ง่วง?" กราฟหยัดตัวลงนั่งข้างฉัน สายตาคมทอดมองออกไปยังวิวแม่น้ำด้านหน้าที่มีหิ่งห้อยบินวนส่องแสงนับพันตัว
"ยังอ่ะ นานๆ ได้มาเที่ยวทีก็นั่งเก็บบรรยากาศอีกหน่อย"
"....." กราฟไม่ได้ตอบอะไรกลับมา เขาเพียงแค่ยกมุมปากขึ้นยิ้มนิดๆ จากนั้นก็ขยับเข้ามาหาฉันพร้อมกับฝ่ามือหนาที่ดันศีรษะฉันให้เอนลงมาซบกับบ่ากว้างของเขาแทน
"เดี๋ยวก็เมื่อยเอาหรอก"
"ไม่เมื่อย"
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว ที่เราสองคนนั่งอยู่ด้วยกัน รู้ตัวอีกทีก็ได้ยินเสียงของบ้านพักข้างๆ ดังโหวกเหวกขึ้นมา
ถ้าจำไม่ผิดบ้านพักที่ถัดออกไปคงจะเป็นของเพเชี่ยนกับบีอาร์ แต่ทำไมถึงเสียงดังอย่างกับสนามรบเอาขนาดนี้
"เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า เราคว
