เฮียอย่าร้าย

ตอนที่ 3 มีคนที่ชอบแล้ว

ตอนที่ 3 มีคนที่ชอบแล้ว

เช้าของวันอาทิตย์

ผิงผิงรู้ว่าวันนี้มังกรจะกลับคอนโดฯ ช่วงบ่าย เธอจึงรีบมาหาชายหนุ่มที่บ้านตั้งแต่เช้าตรู่ พอเห็นหญิงวัยกลางคนอย่างเจ๊เกียงหญิงสาวก็ยกมือไหว้ด้วยท่าทางน่าเอ็นดู เจ๊เกียงอมยิ้มก่อนจะพยักหน้ารับไหว้คนตัวเล็ก

“เฮียอยู่ไหนคะม้า ตื่นรึยัง?”

“ยังเลยหนูผิง ไปปลุกสินี่ก็ได้เวลาทานข้าวแล้ว”

เจ๊เกียงบอก ทำให้ผิงผิงพยักหน้าด้วยรอยยิ้มก่อนจะขออนุญาตขึ้นไปห้องของชายหนุ่ม

หญิงวัยกลางคนรู้จักนิสัยบุตรชายดีถ้าไม่ได้รักไม่ได้ชอบก็จะไม่คิดยุ่งเกี่ยวหรือทำอะไรเกินเลย ส่วนผิงผิงเองถึงแม้จะป่าวประกาศบอกไปทั่วว่าชอบพอบุตรชายของเขาแต่เธอก็เป็นเด็กดี ไม่ได้ไวไฟอะไร หญิงวัยกลางคนเลยไว้ใจให้เธอขึ้นไปหาบุตรชายที่ห้อง

ทันทีที่ร่างเล็กเดินเข้ามาในห้องนอนสีเข้มของคนที่เธอแอบรัก มันก็ทำให้คนตัวเล็กอมยิ้มทันที เธอรู้มาว่าเมื่อคืนมังกรไปดื่มกับพวกเพื่อนเพราะเธอมีสายรายงานอย่างจ้อย เพื่อนของเธอที่เป็นน้องชายของจินเพื่อนวัยเด็กอีกคนของมังกร

“ขนาดนอนยังหล่อเลย คนอะไรก็ไม่รู้ หัวใจผิงจะละลาย” เธอพึมพำพร้อมจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มอย่างพินิจพิจารณาในความหล่อเหลาของเขาคนนี้

ใบหน้าคมสันคิ้วดกดำ มังกรเป็นผู้ชายที่สูงถึงร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตร ใบหน้าที่ไร้สิวผิวพรรณดีไม่ต่างจากผู้หญิง นึกแล้วมันก็ทำให้หญิงสาวรู้สึกหวงแหนชายหนุ่ม ไม่รู้ว่าในมหาวิทยาลัยจะมีใครมายุ่งกับเฮียมังกรของเธอรึเปล่าก็ไม้รู้ คอยดูเถอะเธอต้องสอบติดมหาวิทยาลัยเดียวกันกับมังกรให้ได้ เธอจะไม่ยอมให้ใครมายุ่งกับผู้ชายของเธอเลยคอยดู

“เฮีย ตื่นได้แล้วค่ะ ม้าให้มาปลุกลงไปทานข้าว” เธอกระซิบบอกข้างใบหูของชายหนุ่มอย่างนึกชอบใจ

“เฮียขา เฮียของผิง ตื่นได้แล้วค่ะ” เธอไม่พูดเปล่ายกมือขึ้นมาจิ้มใบหน้าหล่อเหลาของมังกรด้วยความรักใคร่ บางครั้งก็นึกอยากจูบอีกฝ่ายแต่เธอยังเด็กอยู่ เดี๋ยวชายหนุ่มต่อว่าเอา เพราะงั้นหญิงสาวจึงได้แต่หักห้ามใจตัวเอง

“เฮีย”

“อื้อ จะนอน”

“แน่ะ ขี้เซาจัง” เธออมยิ้มในท่าทีของอีกฝ่าย ก่อนจะไม่ล้มเลิกความพยายาม

“เฮีย ไม่ตื่นผิงจะจุ๊บเฮียแล้วนะคะ” เธอพูดเล่น ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปใกล้อีกฝ่ายหวังจะกระซิบข้างหูของคนตัวโต แต่ทว่าในจังหวะนั้นมังกรกลับผลิกหน้าหันมาทำให้ริมฝีปากอวบอิ่มของหญิงสาวชนกับแก้มของอีกฝ่ายทันที

ผิงผิงเบิกตาโตกว้างด้วยความตกใจ ก่อนจะเห็นว่าในตอนนี้มังกรลืมตาขึ้นมาแล้วเขาเองก็ตกใจเหมือนกันที่เห็นผู้หญิงคนนี้อยู่ใกล้เขาขนาดนี้ ทันทีที่ได้สติคนตัวสูงก็ดันร่างเล็กให้ออกห่างพร้อมกับจ้องมองด้วยท่าทีไม่พอใจ

“ผิงผิงทำบ้าอะไรของเธอ”

“ผิงมาปลุกเฮีย ใครจะคิดว่าเฮียจะหันหน้ากลับมา” เธอจับริมฝีปากของตัวเอง พร้อมหัวใจที่เต้นแรงแทบไม่เป็นจังหวะ ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนเธอก็เคยหอมแก้มชายหนุ่มแต่นั้นมันก็ตอนห้าขวบมันไม่เหมือนตอนนี้เลยสักนิด หัวใจเธอมันเต้นแรงแทบจะกระเด็นออก

“ต่อไปนี้ห้ามขึ้นมาบนห้องฉันเลยนะ”

“ไม่ ผิงจะขึ้นมา ต่อไปเฮียก็จะเป็นแฟนผิงอยู่ดี”

“เหอะ ต้องให้พูดอีกกี่ครั้งว่าไม่มีวัน เธอมันทำตัวทุเรศแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ผิงผิง!”

“อะไรกันเฮีย เฮียต่างหากที่หันหน้ามานะ ผิงไม่ได้จะทำอะไรเฮียเลย ก็แค่จะปลุกให้ตื่นก็เท่านั้น ทำไมต้องมาตะคอกใส่ผิงด้วย”

“เหอะคิดว่าฉันจะเชื่องั้นเหรอ อายุแค่นี้วิ่งตามผู้ชายฉันไม่เชื่อหรอกว่าคนอย่างเธอจะใสซื่อบริสุทธิ์”

“ผิงบริสุทธิ์ ไม่เคยมีใครแตะต้องรอแต่เฮียเนี่ยแหละ” คนตัวเล็กเถียงกลับทันควัน เธอไม่เคยให้ผู้ชายคนไหนแตะต้อง รอแต่เขาคนนี้คนเดียว

“ผิงผิง พูดบ้าอะไรวะ!” มังกรเผยสีหน้าโมโหขึ้นมา เขาหมดคำจะพูดจริง ๆ กับผู้หญิงคนนี้

“ผิงรักเฮีย ไม่ว่ายังไงผิงต้องได้แต่งงานกับเฮีย เฮียไม่มีสิทธิ์มีผู้หญิงคนอื่นผิงไม่ยอม”

“ไม่ยอมก็เรื่องของเธอ นี่จะบอกอะไรให้นะฉันมีคนที่ฉันชอบแล้ว ซึ่งผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่เธอหยุดยุ่งวุ่นวายกับฉันสักทีเมื่อไหร่จะออกไปจากชีวิตฉันวะ นับวันยิ่งทำตัวน่าเบื่อ”

“อะไรนะ เฮียโกหก” ผิงผิงแทบหัวใจแตกสลายเมื่อได้ยินคำพูดของชายหนุ่มตรงหน้าที่เขาบอกว่ามีคนที่ชอบแล้ว

“ฉันจะโกหกเธอไปทำไมฉันมีผู้หญิงที่ฉันชอบแล้วจริง ๆ ผู้หญิงคนนั้นหน้าตาน่ารักไม่เหมือนเธอเลยสักนิด แถมยังไม่ทำตัวงี่เง่าเหมือนเธออีกด้วย”

“ผิงไม่ยอม เฮียอย่ามีคนอื่นได้ไหม ต่อไปผิงจะไม่ดื้ออย่าไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นได้ไหมคะ” เธอรับไม่ได้ที่ผู้ชายคนที่เธอรักจะไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่น ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่คิดที่จะรักเธอเลยงั้นเหรอ ทำไมความรักของเธอถึงดูไร้ค่าขนาดนี้ เธอไม่เคยมองผู้ชายคนไหนมีเพียงเขาคนเดียวที่อยู่ในสายตา

“กลับไปซะ อย่ามาเห็นหน้าอีก ฉันจะมีผู้หญิงคนอื่นมันก็เรื่องของฉันเพราะว่าฉันกับเธอไม่ได้เป็นอะไรกัน เลิกทำตัวแบบนี้สักทีเถอะ อย่าทำเหมือนไม่มีใครสั่งสอนผิง มีอย่างที่ไหนวิ่งตามผู้ชาย เป็นเด็กเป็นเล็กในหัวเอาแต่คิดเรื่องนี้ เอาเวลาไปตั้งใจเรียนดีกว่าไหม”

“ผิงก็ตั้งใจเรียนอยู่นี่ไง เกรดผิงดีขึ้นตั้งเยอะ ที่ผิงวิ่งตามเฮียก็เพราะว่าผิงรักเฮีย ทำไมเฮียต้องดูถูกความรักของผิงด้วย”

“ใช่ฉันดูถูกเพราะฉันไม่ต้องการมันไง ฉันไม่ต้องการความรักของเธอ ไม่ต้องการเลยสักนิด!” คำพูดที่ตะคอกใส่หน้า ทำให้หยาดน้ำตาของหญิงสาวไหลออกมาทันที วันนี้นับเป็นครั้งแรกที่ทำให้ผิงผิงรู้สึกเจ็บปวดมากขนาดนี้ เธอไม่คิดเลยว่าความรักที่เธอมอบให้กับอีกฝ่ายเขาจะไม่ต้องการและพยายามผลักไสเมือนเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ

มังกรเห็นน้ำตาของน้องสาวข้างบ้านที่ไหลออกมามันก็ทำให้เขาชะงักนิ่งไป เหมือนตอนนี้ชายหนุ่มจะเพิ่งรู้ตัวว่าเขานั้นพูดจาทำร้ายจิตใจผิงผิงมากแค่ไหน แต่นั่นมันก็ทำให้ชายหนุ่มร้องบอกตัวเองว่าเขาทำถูกแล้ว มันเป็นแบบนี้ก็ดีแล้วต่อไปผู้หญิงคนนี้จะได้เลิกยุ่งกับเขาสักที

“สำหรับเฮีย ไม่เคยเลยสักครั้งเลยเหรอคะที่จะรักผิงบ้าง”

“ไม่เคยเลยสักนิด!” มังกรพูดตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น นั่นมันยิ่งตอกย้ำความเจ็บปวดในใจของหญิงสาวมากเลยทีเดียว

คนตัวเล็กเม้มริมฝีปากเข้าหากัน เธอหันหน้าหนีอีกฝ่ายไปทางอื่นก่อนจะไปเห็นของขวัญที่เธอให้กับเขาในทุก ๆ ปีวางอยู่บนชั้น เขาแทบไม่เคยหยิบมันมาแกะเลยสักครั้ง เห็นแบบนี้ก็นึกสมเพชตัวเอง ที่ผ่านมามังกรไม่เคยหวั่นไหวให้กับเธอเลย ชายหนุ่มเห็นสายตาของหญิงสาวที่จ้องมองอยู่มันจึงทำให้เขาหันไปมองตามก่อนที่เขาจะรู้สึกเคว้งในจิตใจ มันคือของขวัญที่คนตัวเล็กเอามาให้เขาทุกวันเกิด ซึ่งเขาไม่เคยแกะมันเลย

“ค่ะ ผิงเข้าใจแล้ว” น้ำเสียงสั่นเครือตอบกลับก่อนจะเดินหันหลังให้กับอีกฝ่ายอย่างเสียใจ

“อ้าวผิงพี่เขาลงมาหรือยังลูก” เจ๊เกียงที่เดินออกมาจากในครัวกำลังช่วยแม่บ้านตั้งโต๊ะอยู่หันไปเห็นหญิงสาวเอ่ยถามขึ้นมาแต่พอเห็นน้ำตาของผิงผิงมันก็ทำให้เธอชะงักไป

“หนูผิง?”

“ม้า ผิงขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ” เธอพูดตัดบทก่อนจะรีบวิ่งออกไป ไม่อยากให้ใครเห็นน้ำตาเธอไปมากกว่านี้อีก

หญิงวัยกลางคนพอเห็นอย่างนั้นก็ถอนหายใจออกมากับภาพที่เกิดขึ้น ดูเหมือนว่าครั้งนี้ลูกชายของเธอคงพูดแรงพอสมควรมันถึงทำให้ผิงผิงวิ่งร้องไห้มาอย่างนั้น ถึงแม้จะรู้ว่ามันก็ไม่ผิดที่ลูกชายของเธอจะแสดงท่าทีอย่างนี้ต่อเด็กสาว แต่เพราะความสงสารมันทำให้เธออดไม่ได้ที่จะสงสารผิงผิงอย่างนี้

“มังกร ไปว่าอะไรน้องทำไมน้องถึงร้องไห้ออกไปอย่างนั้น” พอเห็นลูกชายตัวเองเดินลงมามันก็ทำให้เจ๊เกียงหันไปถามอีกฝ่ายอย่างคาดคั้นทันที

“ก็ดีแล้วนี่ครับเธอจะได้ไม่ต้องยุ่งกับผมอีก ผมรำคาญแทบตาย ไม่รู้จะตามติดอะไรนักหนา”

“ก็น้องเขารักน้องเขาชอบ เฮ้อ เอาเถอะเป็นแบบนี้ก็คงไม่กล้ามายุ่งกับลูกแล้วแหละ” เพราะเธอไม่เคยเห็นผิงผิงร้องไห้หนักขนาดนี้มาก่อน เธอจึงเดาว่าครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่เด็กสาวจะมายุ่งวุ่นวายกับลูกชายเธอ

ชายหนุ่มพอได้ยินคำพูดของมารดามันก็ทำให้เขาชะงักไป ไม่รู้ทำไมเขาถึงไม่เชื่ออย่างนั้นปกติแล้วผิงผิงโกธรง่ายหายเร็วจะตายไป เผลอ ๆ อาทิตย์หน้าพอเขากลับมาบ้านก็มาตามตอแยอีก