เมียมาเฟียนักแข่ง

เมียมาเฟียนักแข่ง - 2 -

สนามแข่ง

ทั้งสองนั่งรถมาที่สนามแข่งที่สีฝุ่นทำงาน ระหว่างทางไม่มีใครปริปากพูดอะไรสักคำ ในความเงียบที่เต็มไปด้วยความลำบากใจและหวาดกลัว

"เราแน่ใจหรอ พี่ไม่อยากให้ทำแบบนี้"

"มันมีทางอื่นอีกหรอ ขนาดหนี้นอกระบบเขายังไม่ให้เรายืมเลย"หญิงสาวบอก ก็ไม่รู้ว่าทำไมพระเจ้าถึงใจร้ายกับครอบครัวเธอแบบนี้

"พี่ขอโทษที่ดูแลเรากับแม่ไม่ได้"

"มันไม่ใช่ความผิดของพี่ฝุ่น พี่ทำดีที่สุดแล้ว"เธอไม่เคยคิดโทษพี่ชาย เธอเห็นว่าเขาทำอะไรเพื่อแม่เพื่อเธอบ้าง วันๆ หนึ่งได้นอนไม่เกินสามชั่วโมงก็ออกไปทำงานสารพัดอย่างเท่าที่จะทำได้ เป็นเธอเสียเองที่ไม่เคยช่วยอะไร ได้แต่นั่นเฝ้าแม่ไปวันๆ เท่านั้น แต่ต่อจากนี้เธอจะเป็นคนเหนื่อยแทนพี่เอง

"ไปกันเถอะ เราไม่มีเวลาแล้วนะ"เธอกุมมือพี่ชายเดินเข้าไปในสนามแข่งอย่างไม่ลังเล แต่ในใจกลัวแทบตาย

สีฝุ่นพาน้องมาแอบซุ่มดูผู้ชายที่เขาคิดว่าน่าจะจ่ายเงินค่ารักษาพยาบาลทั้งหมดให้แม่ได้ และเป็นคนที่เขาไว้ใจที่สุด ไม่รู้ทำไมถึงคิดแบบนั้น แต่เท่าที่เขาเคยทำงานให้ ถึงผู้ชายคนนี้จะโหดเถื่อน แต่ก็ไม่เคยทำร้ายร่างกายหรือขายผู้หญิงต่อเหมือนพวกคนรวยคนอื่นในสนาม ยกเว้นทำร้ายจิตใจพวกเธอเหล่านั้น ด้วยการควงแค่อาทิตย์สองอาทิตย์แล้วทิ้งไม่แยแส ซึ่งมันเป็นผลดีสำหรับน้องเขา

"ผู้ชายคนนั้นไง"สีฝุ่นชี้ให้น้องดูผู้ชายตัวสูงโปร่งที่พึ่งลงจากรถแข่งเดินเข้าไปในอาคารระดับvvip

"มีแค่คนเดียวหรอที่สามารถจ่ายให้เราได้ แล้วถ้าเขาปฏิเสธล่ะ"

"เขาสามารถจ่ายให้เธอได้มากกว่าที่เธอคิด"

ขณะที่สองพี่สองกำลังแอบซุ่มดู เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้สองพี่หันไปมองพร้อมกัน

"พี่เบล"

"ต้องการเงินอีกแล้วหรอ? น้องสาวสินะ"เธอหันไปมองแสนดีที่แต่งตัวธรรมดา กับตาที่บวมแดงจากการร้องไห้

"..."สีฝุ่นก้มหน้าเงียบไป นี่ก็เป็นเจ้าหนี้อีกคนของเขา

"ใช่พวกเราต้องการเงิน พี่สาวพาพวกเราเข้าไปหาผู้ชายคนนั้นได้มั้ย"ลำพังเธอกับพี่ชายคงเข้าถึงตัวเขายาก ก็ดูบอดี้การ์ดกี่สิบคนที่เฝ้าทางเข้าออกยุงสักตัวก็ไม่ให้ผ่าน

"คงคิดมาดีแล้วสินะ ตามมาสิ"เธอมองเด็กสาวตรงหน้าที่มีสายตามุ่งมั่น เธอคงห้ามอะไรเด็กคนนี้ไม่ได้ นอกจากช่วยเหลือพวกเขา

เธอก็พอรู้มาบ้างว่าที่สีฝุ่นต้องการเงินมากมายไปเพื่ออะไร และเธอก็ไม่เคยคิดจะทวงเงินสีฝุ่นเลยแม้แต่ครั้งเดียว

"ตามมาสิ"เธอบอกแล้วออกตัวเดินพาสองพี่น้องไปที่ห้องแต่งตัว

"พี่สาวพาพวกเรามาที่นี่ทำไม ฉันต้องการไปหาผู้ชายคนนั้น"แสนดีมองซ้ายขวา เธอไม่ได้ต้องการมาที่นี่

"สภาพเธอตอนนี้คิดว่าจะเข้าถึงตัวเขาได้หรอ สินค้าที่ไม่น่ามองมันย่อมไม่มีราคา"เธอมองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า เด็กกะโปโลอย่างเธอแค่เดินไปเฉียดอาคาร ก็น่าจะโดนพวกบอดี้การ์ดไล่ตะเพิดออกมาแล้ว

แสนดีก้มมองตัวเองคิดตาม มันก็จริง สภาพเธอแบบนี้ใครจะอยากซื้อ เป็นคนใช้ในบ้านยังไม่ได้เลย

"มันโป๊ไปรึเปล่าคะ"หญิงสาวมองตัวเองในกระจกหลังถูกแปลงโฉมเปลี่ยนเป็นคนละคน

"เธอต้องการจะขายมันอยู่แล้วนี่"

คำพูดบาดใจทำให้หญิงสาวสตัน ใช่เธอต้องการจะขายร่างกาย เพราะฉะนั้นทำแบบนี้ก็ถูกต้องแล้ว

"พี่ฝุ่น"หญิงสาวเดินออกมาหาพี่ชายที่หน้าห้อง

"!!! "ทันทีที่เห็นน้องสาวแต่งตัวเขาก็ไม่พอใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เขาโมโหตัวเองอยากชกหน้าตัวเองให้ตายๆ ไป แต่ถ้าตายตอนนี้ใครจะดูแลแม่ น้องสาวเพียงคนเดียวก็ต้องเสียใจและลำบากมากกว่านี้แน่ๆ

เบลพาสองพี่น้องมาที่อาคารvvipที่คนคนนั้นพักอยู่ เธอทำงานที่นี่มานานก็มีสิทธิ์พอควรที่จะเข้าไป แต่สำหรับห้องของคนคนนั้นเธอไม่มั่นใจเสียเลย เขาไม่ใช่vvipธรรมดาทั่วไป

"เราจะเข้าไปได้จริงๆ ใช่มั้ยคะ"แสนดีมองบอดี้การ์ดหลายสิบคนทั่วทั้งบริเวณ เขาไม่ใช่คนธรรมดาจริงๆ เธอจะทำได้มั้ยนะ

"ฉันก็ไม่แน่ใจ"เบลตอบน้ำเสียงเรียบ พยายามเดินเชิดๆ เข้าไป แต่แล้วก็ถูกบอดี้การ์ดกันไม่ให้เข้า

"วันนี้นายอารมณ์ไม่ดี"

"แต่ฉันมีของใหม่ น่าจะทำให้นายอารมณ์ดีก็ได้"เบลใช้สายตามองไปที่แสนดี ของใหม่ที่เธอพูดถึง แต่ถึงอย่างนั้นบอดี้การ์ดก็ไม่ยอมให้พวกเธอเข้าไป

"นายสั่งไม่ให้ใครเข้าไป"

"พวกเราขอเข้าไปเถอะนะพี่ชาย"แสนดูพูดขอร้อง เมื่อเห็นท่าไม่ดี ยังไงเธอก็จะเข้าไปหาผู้ชายคนนั้นให้ได้

"บอกว่าไม่ได้ก็ไม่ได้สิวะ! "

"ขอร้องเถอะนะพี่ชายคนหล่อ"เธอผสานมือทำสายตาอ้อนวอน

"มาเป็นเมียพี่สิคนสวยแล้วพี่จะให้เข้าไป"บอดี้การ์ดอีกคนเดินเข้ามาแทรก ยื่นมือมาจับหน้าจิ้มลิ้มสวยของหญิงสาว มองด้วยหื่นกระหายตั้งแต่หัวจรดเท้า

ปึก!

"อย่ามาแตะน้องกู! "สีฝุ่นปัดมือการ์ดออก ดึงน้องให้หลบหลัง

"อ้าวไอ้เด็กนี่ อยากมีเรื่องหรอวะ! "มันเอียงคอหักนิ้วมือพร้อมบวก แต่สีฝุ่นก็หากลัวไม่

"ก็มึงมาแตะน้องกูก่อน!! "

"ไม่เอาน่าพี่ฝุ่น"แสนดีดึงพี่ชายไว้ เธอมาที่นี่เพื่อหาเงินไม่ใช่หาเรื่อง แต่ก่อนที่เรื่องจะวุ่นวายไปกันใหญ่ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น

"เอะอะอะไรกัน! "ผู้ชายร่างโตเดินออกมากวาดสายตามอง ทำให้พวกการ์ดก้มหน้านิ่งเงียบไป

"อ้าวไอ้เด็กเช็ดรถนี่ มึงมาทำอะไร"ผู้ชายร่างโตคนนั้นมองไปที่สีฝุ่น

"ผมมีผู้หญิงมาเสนอนายของพี่"สีฝุ่นกลืนน้ำลายลงคอ บีบมือเล็กของน้องสาวแน่น จำใจต้องพูดออกไป ไม่งั้นคงมีโอกาสอีกแล้ว

"ตามเข้ามาสิ"ชายร่างโตมองดูทั้งสามก่อนจะเดินนำเข้าไป บอดี้การ์ดต่างก้มหัวโค้งให้เป็นแถว

"ไหนบอกว่าไม่รู้จักพวกใหญ่ๆ ไง"แสนดีกระซิบถามพี่ชายขณะเดินตามเข้าไปในห้อง

"พี่ก็ไม่รู้ว่าเขาจะจำพี่ได้"สีฝุ่นมองหลังกว้างของคนตรงหน้าด้วยสายตาที่ไม่อาจจะอ่านความรู้สึกได้