หลังจากเสร็จสิ้นงานศพของแม่แล้วใบบัวก็กลับมาอยู่บ้านได้เกือบสัปดาห์ อีกแค่หนึ่งเดือนสุดท้ายเธอก็จะจบการศึกษาแล้ว ร่างบางนั่งเหม่อลอยคิดย้อนกลับไปอีกแค่ไม่กี่วันแม่ของเธอก็จะได้เห็นความสำเร็จของเธอแล้ว เธอได้แต่นั่งน้อยใจตัดพ้อกับโชคชะตาที่เล่นตลกกับเธอมาโดยตลอด พร้อมกับน้องชายของเธอตอนนี้ที่กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยเช่นกัน
" บัว แล้วจะเอายังไงกับบ้านหลังนี้ดี "
ใบหม่อนถามไม่ใช่ว่าอยากขายแต่เพราะไม่มีคนอยู่แล้ว ใบหม่อนจึงอดที่จะถามพี่สาวไม่ได้ เพราะมีคนมาติดต่อขอซื้อถ้าหากว่าขายออกไปคงจะได้ราคาดีและทำให้เราสองคนมีเงินสักก้อนไปตั้งตัวได้เลย
" บัวขอเก็บไว้ก่อนนะหม่อน บ้านหลังนี้มันเป็นความทรงจำที่ดีของเรา บัวอยากเก็บเอาไว้เวลาที่คิดถึงแม่เราจะได้มาที่นี่ด้วยกันอีกไง "
ร่างบอบบางพูดกับน้องชาย
" หม่อนตามใจบัวนะ แล้วเรื่องคุณอคิน เอ่อ...บัวยังจะยังไปทำงานกับเขาอยู่ไหม "
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ขึ
