ร่างระหงถูกโยนลงบนเตียงนุ่มทันทีที่ประตูห้องปิดลง อลินามองฝรั่งหนุ่มด้วยแววตาที่ผิดหวัง เธออุตส่าห์ไว้ใจเชื่อใจ และจริงใจต่อเขา แต่เขากลับตอบแทนเธอด้วยการหลอกลวง นัยน์ตากลมมีน้ำตาคลออยู่จนคนมองรู้สึกใจเจ็บ
“เรามีเรื่องต้องคุยกัน คุณหยุดร้องไห้ก่อนได้ไหม” เสียงทุ้มดังออกมาจากริมฝีปากหนาสีกุหลาบ อลินารีบถอยไปนั่งชิดหัวเตียงจนเอเดนรู้สึกขำ
“มิสเตอร์วินเทอร์”
เสียงเย็นชาดังออกมาจากริมฝีปากอิ่ม ความมึนเมาก่อนหน้าไม่ได้ลดน้อยลงเลย แต่เธอก็ยังมีสติดีพอและรับรู้ว่าเธอกำลังโกรธผู้ชายตรงหน้า
“ใช่ครับ... แต่คุณก็คงไม่ลืมใช่ไหมว่าคุณก็คือมิสซิสวินเทอร์....ภรรยาของผม”
อลินามองหน้าเขาอีกครั้งในใจแม้จะรู้สึกยินดีที่สามีที่เธอไม่เคยเห็นหน้าเป็นเขา แต่เธอยังตัดความรู้สึกโกรธและผิดหวังไปไม่ได้ ที่เขาเข้ามาล้อเล่นกับหัวใจของเธอ
“เล่นเกมอยู่เหรอคะ สนุกมากไหม” เธอเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาเจือขุ่นเคื
