Sophia’s POV
Mr. Morgan was smart enough to understand what I meant. Sumakay na rin siya sa kotse pagkatapos at walang sali-salitang pinaandar ito at pinasibad paalis.
Habang ako ay sapo-sapo ang aking noo habang nakatingin ng mataman sa labas, nakadantay ang siko ko sa nakabukas na bintana.
Hindi ko na magawang maisip ang daang tinatahak naming, maging kung saan man kami papunta. Medyo nagtagal iyon nang biglang tumigil sa pag-andar ang sasakyan kaya maging ako ay natigilan at napasulyap sa may rear-view mirror.
“Nandito na tayo.” Wika ni Mr. Morgan. Sinamaan ko lang ito ng tingin bago ako lumabas ng sasakyan. Tumambad naman saakin ang malawak na karagatan. I was stunned for a moment as I slowly walked towards the seaside, holding my bag in my hand.
Parang nawala sa isipan ko si Mr.
