Sophia's POV
I was just silently sitting on my seat when Sav started the engine of the car, saka ko nalang namalayan na nagbabyahe na kami patungo sa kung saan. I can't believe how stupid I am now. Para akong naestatwa sa kinauupuan ko, ni ang paghinga ko ay tila napipigil.
Nakatingin lang ako sa labas ng bintana, tila sinusubukang isipin kung ano ba 'tong nangyayari saakin, o ano ba talaga itong nararamdaman ko. I'm clearly at sane! But why am I letting this man take over me?
Ang alam kong kailangan kong gawin para sa araw na ito ay ang puntahan si Isabela, tapos ay sasabihan ko si Sav na binabali ko na ang kasunduan sa pagitan namin, but here I am... just seating stupidly here without even going against him. You were never this inferior to anyone Alviz! Why should you let someone li
