Telaşlanmıştım. Evet, Kutay’dan bir bebek istiyordum fakat şimdi zamanı değildi ve hazır hissetmiyordum. Ben daha hislerimi bile yeni itiraf etmişken bunun olmasını istemiyordum. Her şey zamanında güzeldi. Benim telaşlı hâlime nazaran Elvin çok mutluydu. Yüzümdeki ifadeyi görünce “Yoksa sen istemiyor musun?” diye sordu. “İstiyorum ama şimdi değil,” dediğimde kaşları hafif çatıldı. “Eğer hamileysen aldırmazsın, değil mi?” diye sordu. Böyle bir şey yapmazdım. Allah’ın verdiği canı ben alamazdım. Bu bir kere cinayetti. Kafamı iki yana salladım. “Tabii ki hayır. Ona kıyamam ama umarım hamile değilim,” dedim. Bir sürü karışıklık varken bebeğin dünyamıza gelmesini istemiyordum. Gerçi Kutay, mafya olduğu için hayatımız hep böyle olacaktı ama şimdi çok daha kötüydü. Ilgaz denen pislik vardı. B