Five o’clock in the morning, nagising na ako. Hindi pa nag-aalarm ‘yong phone ko, nauna na ako. Hindi naman halata na excited ako. Medyo lang dahil mas lamang pa rin ang nararamdaman kong kaba. Mas kinakabahan pa nga yata ako dahil may kasama na ako. Noon kasi wala naman ako gaanong naramdaman.
Matapos kong ligpitin ang aking higaan ay nagtungo na ako sa banyo. Pagbaba ko ay binati ko si Mama ng good morning at saka pumwesto na sa table pagpasok ko sa dining room. Nakahanda na rin sa lamesa ang aming agahan. Sabado kaya kaming dalawa pa lang ni Mama ang gising. Paniguradong mahimbing pa ang tulog ni Sammie habang si Papa mamaya pa ‘yon magigising kapag ihahatid na ako.
“Kain na,” ani Mama pag-upo niya sa tapat ko.
“Thanks, Mom,” sambit ko at nagsimula nang kumain.
“You’re welcome,
