ENGINEER 30
| คิดว่าจะพ้น |
"น้องแคร์ ถึงแล้ว" เสียงของพี่คริสปลุกเรียกฉันให้ตื่นเพราะตอนนี้รถพี่คริสจอดเทียบฟุตบาทที่หน้าตึกคณะแพทย์
"น้องไม่สบายหรือเปล่า หลับมาตลอดทาง" พี่คริสยกมือขึ้นวางไว้บนหน้าผากของฉัน
"ตัวก็ไม่ได้ร้อน หรือเมื่อคืนน้องนอนดึก"
"ค่ะ...แคร์นอนดึก" สาเหตุที่ฉันหลับมาตลอดทางจนถึงมหาลัยคงเพราะเพลียจากเรื่องเมื่อวานที่เกิดขึ้นเป็นเพราะเขาคนนั้น แต่ดีอย่างที่ฉันไม่ได้ถึงกับป่วยจนเป็นไข้ แค่เพลียๆเท่านั้น
"แคร์ไปก่อนนะคะ" ฉันบอกลาพี่ชายแล้วก้าวขาลงจากรถ แต่ยังไม่ทันที่จะปิดประตูรถเสียงพี่คริสก็เอ่ยเรียกฉัน
"น้องแคร์ วันนี้จะมีเฟอร์นิเจอร์มาลงเพิ่ม น้องเข้าไปดูด้วยนะ แล้วอย่าลืมถ่ายรูปมาให้พี่ดูด้วย พี่นัดคุณพอร์ชไว้เวลาเดิม"
"ได้ค่ะ" ฉันตอบรับเสียงเบา ทำไมมันถึงได้รู้สึกเพลียได้ขนาดนี้ แล้ววันนี้ฉันจะเรียนรู้เรื่องหรือเปล่า เมื่อวานก็ขาดเรียนไปแล้วครั้งนึง
ฉัน
