ENGINEER 41
| ชัดเจนกับความรู้สึก |
เสียงหัวใจของเขาเต้นดังเป็นจังหว่ะจนฉันสัมผัสได้ถึงเนื้อกระตุกที่หน้าอกข้างซ้ายของเขา
'พี่ต้องการแคร์มาก และกำลังหาคำตอบให้ตัวเองอยู่'
ต้องการงั้นหรอ ไม่ ฉันไม่เชื่อเด็ดขาด มันอาจจะเป็นวิธีของผู้ชายมักมากในกามอย่างเขาก็ได้ เขาคงจะพูดแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนที่เคยหลับนอนด้วยสินะ
ฉันเชื่อในสิ่งที่ตัวเองคิด กับคำพูดที่ผ่านลมปากใครๆก็พูดได้
"พี่เตอร์ปล่อย แคร์จะกลับห้อง"
"อยู่แบบนี้อีกสักพัก" แขนแกร่งโอบรัดฉันให้แน่นขึ้นในขณะที่ฉันพยายามดิ้นขัดขืน
"แคร์ไม่อยากอยู่กับพี่ ปล่อย~"
"แต่พี่อยาก" ฉันค่อยๆแหงนหน้ามองใบหน้าคมนิ่ง เราสองต่างสบตากันก่อนที่ฉันจะเป็นคนเอ่ยถามคำถาม "อยากอะไรคะ อยากทำกับแคร์เหมือนเมื่อกี้หรอคะ พี่ไปทำกับผู้หญิงคนอื่นเถอะค่ะ" พูดจบฉันดิ้นขัดขืนออกแรงเท่าที่ฉันมี
"ทำไมไม่เชื่อ" เสียงเข้มเอ่ยถาม แต่ฉันยังคงพยายามดิ้นอยู่ในอ้อ
