Rose 18
เรา...เราชอบพิมพ์ เป็นเราไม่ได้เหรอที่ได้รับโอกาสนั้นจากพิมพ์” เสียงนี้...ฉันได้ยินมันอย่างชัดเจนเลย คนที่หายเข้ามาเอาตะกร้าผลไม้ตั้งแต่ต้นอย่างอาทิตย์น่ะ ส่วนพิมพ์ใจก็คล้ายกับจะพูดอะไรสักอย่างที่ฟังไม่ค่อยได้ยิน และคิดว่าที่ได้ยินเสียงของอาทิตย์ชัดเจน คงเป็นเพราะเขายืนอยู่ใกล้ประตูห้องครัวมากกว่า
“ครับ ขอบคุณนะพิมพ์”
“...”
“เรารักพิมพ์นะ”
หัวสมองของฉันอื้ออึงไปหมด ยามได้ยินประโยคบอกรักของคนที่อยู่ในห้องครัว เป็นจังหวะที่น้องลมหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้ากับฉันพอดี เราสองคนมีสภาพไม่ต่างกันเท่าไหร่ น่าสงสารตัวเองชะมัด ฉันฝืนส่งยิ้มให้น้องลมก่อนจะหมุนตัวเดินออกมาจากบริเวณนั้น เราสองคนต่างเงียบไปด้วยกันทั้งคู่ ฉันจึงเดินเลี่ยงไปที่โต๊ะมุมหนึ่ง หยิบแก้วเครื่องดื่มของมาลีขึ้นมาดื่มก่อน
“พี่มายด์ อย่าเพิ่งดื่มสิคะ” มาลีรีบเตือนเมื่อเห็นว่าฉันกระดกเครื่องดื่มในแก้วจนหมดในครั้งเดียว
“ผมขอ
