“อะนี่จ๊ะหนูภีม แกงส้มที่หนูชอบไงลูก ทำไมถึงทานน้อยนักละ หือ หรือว่าทำไม่อร่อยจ๊ะ”
แม่เลี้ยงคีตะเอ่ยขึ้นหลังจากที่ภีรดาและพ่อเลี้ยงสิงหาลงมาทานข้าว และตอนนี้ทั้งสามคนก็กำลังทานกันอยู่โดยมีแม่เลี้ยงคีตะคอยตักโน่นตักนี่ให้หญิงสาวอย่างเอาอกเอาใจ แต่เธอกลับทานไม่ลง ยิ่งเห็นหน้าหล่อเหลาของพ่อเลี้ยงสิงหาที่ทานไปยิ้มไปเธอยิ่งไม่อยากทานอะไรเลย
“เอ่อ คุณป้าคะ พอดีภีมอิ่มแล้วคะ เช้าๆภีมทานไม่ค่อยเยอะ เดี๋ยวยังไงภีมขอออกไปรอข้างนอกเลยนะคะ ว่าจะคุยกับคุณพ่อสักหน่อยนะคะ”
ภีรดาบอกออกมาก่อนที่จะรีบลุกขึ้น โดยพ่อเลี้ยงหนุ่มที่กำลังเอร็ดอร่อยอยู่กับอาหารนั้นรีบลุกตามทันทีเพราะได้ยินว่าหญิงสาวนั้นจะโทรหาบิดา เขากลัวว่าเธอจะโทรไปบอกให้มาพาตัวเธอกลับไปจึงรีบลุกตามออกมา
ส่วนภีรดาพอออกมาอยู่คนเดียวแล้วจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา จะโทรไปหาบิดาเพื่อถามสารทุกข์สุขดิบเหมือนเช่นทุกวัน
“สวัสดีคะคุณพ่อ เป็นยังไงบ้างคะ
