“ถ้าเอาเด็กออกตอนนี้ก็คงไม่อันตรายใช่ไหม” คำถามของกรฉัตรไม่ได้ทำให้นิธิรู้สึกตกใจจากความคิดอยู่แล้ว แต่ที่เขาตกใจก็เพราะกรฉัตรจะทำร้ายหทัยยาได้จริงๆหรอ กรฉัตรเองก็รักหทัยยาเหมือนน้องมาตลอดไม่ใช่หรอ
แต่พอคิดอีกแง่หนึ่ง เพราะว่ากรฉัตรรักหทัยยาเหมือนน้องนั่นแหละ ทำให้กรฉัตรเลือกแบบนี้ เพราะผู้หญิงที่จะเป็นแม่ของลูกก็ต้องเป็นผู้หญิงที่รักแบบหญิงสาว ผู้หญิงที่กำลังจะแต่งงานด้วย และกรฉัตรก็มีแล้วนั่นก็คือ ริชานั่นเอง
“เออ ถ้าจะทำจริงๆยิ่งเร็วยิ่งดี เพราะถ้าเก็บไว้ให้นานกว่านี้ก็จะอันตราย” แม้จะรู้ว่ามันไม่ดีกับการทำแบบนี้ แต่มันก็เป็นเรื่องปกติสำหรับเจ้าตัวหรือผู้ปกครองที่เป็นคนตัดสินใจ ยิ่งเด็กที่เกิดจากการผิดพลาด ความไม่พร้อม การเก็บเด็กไว้ก็มีแต่จะสร้างปัญหาให้กับเด็ก
“มึงจัดการเรื่องนี้ให้กูด้วย กูคุยกับตัวเล็กเสร็จจะรีบบอกมึง”
“เออ”
“เรื่องนี้ มึงอย่าให้ริชารู้เด็ดขาด” แม้จะรู้ว่านิธ
