"นั่งเหม่ออะไรของเธอใกล้ถึงเวลานัดลูกค้าแล้ว" เสียงเข้มเอ่ยขึ้นจนคนที่อยู่ในภวังค์ความคิดนั้นสะดุ้งตัวโหยง และเงยหน้ามองเขาที่เดินผ่านหน้าไป
"เปล่าค่ะ" เธอตอบรับสั้น ๆ ทั้งที่ในหัวนั้นย้อนคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา จนทำให้เธอได้อยู่ในจุดนี้ที่ไม่เคยคิดจะเป็น
"เตรียมเอกสารพร้อมหรือยัง" เขาเอ่ยถามหญิงสาวที่นั่งรออยู่บนโซฟา รอเวลาที่นัดหมายลูกค้า
"หนูเตรียมหมดแล้วค่ะ"เธอรีบแจ้งตามงานที่จัดเตรียมด้วยความพร้อม
"อืม อย่าให้พลาด" เขาหันมาสั่งการด้วยน้ำเสียงเข้มสายตาจ้อมมองมายังคนที่นั่งรอเรียบนิ่ง
"ค่ะ หนูจะไม่ให้พลาดอีก"
"ดี...ไปได้ละใกล้ถึงเวลาพอดี" เธอตอบรับด้วยน้ำเสียงหวาดหวั่น เมื่อย้อนนึกถึงวันนั้นที่ทำงานพลาดมหันต์ เกิดความเสียหายนับล้านบาทจนเธอไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ ก็ต้องชดใช้ให้กับบริษัท แต่จะชดใช้ยังไงในเมื่อเธอไม่ได้มั่งมีเงินทอง สุดท้ายต้องยอมแลกกับเงื่อนไขที่เขาเสนอให้ เรื่องร
