“Ano bah? Wag nga kayo ganyan mga makatingin." sita n'ya sa tatlo pa niyang kaibigan.
“Kaya ayaw ko magsalita. Eh, sa ganyan kayo once na ako na ang sumagot sa mga tanong niyo." aniya niya habang pinapansin ang mga titig at tinginan sa kanya.
“Ang kulit niyo kasi… Ayan tuloy, hindi ko na agad napigilan pa 'ang dumulas tuloy sa bibig ko." aniya na sabi niya ulit sa mga ito. Sa tatlong kaibigan.
Nagulat din siya at hindi n'ya inaakala na wala pa talaga pala 'mga alam ito. Maliban sa isa nilang kaibigan na alam na rin ang harap-harapan na panloloko ng boyfriend niya.
Si Mona, ayaw lang talaga nito na sabihin o ibahagi sa kanila. “I am so sorry, Mona. Hindi ko sana sinabi. I am sorry, masakit din sa akin. But, dapat lang naman kayo magising sa mga ginagawa ng mga jowa niyo. Kaya nga ako, I wanted to make sure na okay ang lalaking pipiliin ko at papasukin sa buhay ko. Ayaw kong magkamali sa huli. At once na andyan na… Saka sasabihin ayaw ko na! Kasi nga nasaktan ka! Masakit ang binigay sayo ng taong nagawa mong piliin sa nakararami. Nagkamali ka na! So, hindi mo na maitama pa sa huli kasi nga nangyari na."
Ang haba ng sinabi niya. Maging ang paliwanag niya sa tatlo niyang kaibigan na ngayon napabuntong hininga. Habang nakatingin pa rin sa kanya.
“Okay, tama na! Mas mabuti pang ibahin nalang natin ang topic. Medyo, personal talaga ang mga nasabi ko. And, besides medyo personal din naman ang mga tanungan niyo. But, okay. Itigil na natin ito, at magfocus nalang tayo sa pagkain. Gutom na rin ako." she said while she took a piece of bread.
“Puro ka talaga katakawan. Hindi ka naman tumataba." singhal ni Mona.
“I am sorry, Mona. Talagang ganito na ata talaga ang figure ko. Not big, not small. But… It's too sexy and yummy." aniya habang ikinatawa niya at ikinasimangot naman ng mga kaibigan niya.
She wants to help them. Mga friends niya. She wants to help them to move on and humanap na lang ng iba at iwan ang mga jowa nila na walang kwenta.
“Alam niyo, iwan niyo nalang mga jowa niyo at humanap nalang kayo ng mga bago. Or, maybe…" napahinto siya at nag-isip.
“Puro ka kalokohan, Barbie. Palibhasa kasi ay never mo pa naranasan ang magmahal at masaktan." inismiran siya nito, nagtataray. Pero sa bandang huli. Nagawa din siya pagtawanan.
“Bakit tumatawa kayo? Eh, ano? Ano, kung never ko pa siya na-experience. Kung no experience ako sa bagay na yon? Hindi naman mahalaga. Ang mahalaga, mahal ko pa ang sarili ko. Kaya ayaw kong sumugal." pangangatwiran niyang tugon sa ayaw pa rin siya tigilan at nagawa pa siyang pagtulungan.
“Alam niyo, gwapo yung nasa likod niyo." nguso niya turo sa lalaking nakaupo sa likod ni Mona.
Nakaupo ito sa isang silya malapit lang sa mesa nila. “Kahit nakayuko. Alam kong gwapo siya." sabi pa ni Barbie dagdag niya sa kanyang nasabi. Sabay-sabay naman, napalingon sa likuran ang tatlo niyang kaibigan.
“May I be right?" ngumiti siya ng malapad.
“Gwapo di ba?" napatango naman ang tatlo.
“Oo, gwapo." sagot nang sabay-sabay ng mga ito.
Ngumisi siya. She was amazed ng makita ang gwapo na lalaki sa likod ni Mona, and agad niya ito itinuro sa tatlo niyang kasama.
She was amused ng makita ang sabay-sabay na reaksyon ng mukha ng tatlo niyang kaibigan.
“Gwapo nga, ang linaw talaga ng mga mata nitong si Barbie basta gwapo. Kaya nga lang, ang kupad. At ang selan, ang arte niya kung ligawan na ang susunod."
“True, ewan ko diyan. Si Ermats, okay naman yon. Kung bakit itong si Barbie ayaw niya don. Hindi naman iyon pangit. Gwapo din naman at may maipagmamalaki. Galing ba naman sa mayamang angkan kung bakit ayaw pa rin." dugtungan ng dalawa niyang kaibigan.
Magsasalita pa sana si Trixie ng pan-lakihan ng mata ni Barbie. Hindi na nagawa nito na maibuka ang bibig gawa ng pandilatan ng mata ni Barbie
“Tumatawa ka?" nang mapansin ito ng dalawa pa nilang kaibigan.
“Itong si Barbie. Tingnan niyo nga itsura. Parang nakainom ng suka sa asim ng pagmumukha. Kaya tuloy di na ako makapagsalita. Takot ata na mabanggit ko ang—"
“Ako na!" aniya ni Mona
“Sino ba?" pahayag na nagtanong si Sheila. She sighed habang huminto sa pagsasalita din ng pangilatan din ng mata ni Barbie. Natawa sila.
“Hey, bawal na bang mabanggit? Kung ikaw nga, very personal masyado yung ginawa mo sa amin. Ni-hindi man lang kami nakabwelo. Agad-agad, sagad kung sagad ang pangkomptronta mo—"
“Ano?" bulalas niya sa sinabi na yon ni Mona. Tila ay nananakot pa ang mga ito sa nais nila ibulalas.
And alam na rin naman n'ya ang sasambitin ng tatlo. “Si Jury!" pahayag na tugon ng nakangiti.
“Who's Jury?" Sheila asked the two of her friend's.
Wala itong alam sa about that guy. The guy who was very addicted to Barbie. He is very obsessed but Barbie does not like him.
“Jury is one of her avid fans, who has stalked her for three years. Kaya nga lang, itong si Barbie. Masyado siyang naging obsessed sa pagiging single niya at pag-eenjoy sa mga bagay-bagay sa paligid niya. So, ayun. Si Jury, specially sa mga guy. Barbie always gets away from them. So, Jury's irritated with Barbie by the end. Masyado siyang nasaktan sa mga treatment sa kanya ni Barbie. Ikaw ba naman ang hindi pansinin kung hindi ka masaktan. Madalas pa niya barahin. And then, itong si Barbie parang ghost ang tingin niya sa ibang tao— sa mga lalaki lang pala. So after school year. Lumipad ng America, si Jury upang duon na manirahan matapos na mag-migrate ng buo niyang pamilya. And, until now. Sa pagkakaalam ko, wala pa rin balita sa kanya ang ilang friends niyang naiwan. Jury did not contact them until he migrated to another country."
Napahabang masyado ang pagsasalarawan, ni Mona sa mga nangyari noon sa dating manliligaw ni Barbie. But totoo naman din lahat ng mga naikwento nito. Barbie treated her lovers poorly.
She didn't really like na may mga nangungulit sa kanya at umaaligid. Lalo na yung araw-araw siyang lalapitan para lang magpacute.
Babatiin siya na parang walang katapusan at tila candy sa sobrang ka-sweetan kung pakiharapan siya but in her back. Duon naman mga ito parang marites sa kakadaldal.
Madalas niya mahuli na mga pinag-uusapan siya. Lahat na ata ng mga pagpuna at mga pangit na salita sa paglalarawan sa kanya ay nadinig na niya sa mga manliligaw na hindi niya kahit minsan mga tiningnan.
Kaya talagang ayaw niya sa kahit sino na lalaki sa mga nuon na siyang nag-balak— manligaw sa kanya. She didn't face them or allow them to enter her life. Never!