INTRO
1805 Words
"น้องจ๋า เย็นป่านนี้แล้วยังไม่ตื่นอีกเหรอคะ"
"หม่ามี๊~ น้องยังง่วงอยู่เลยค่ะ"
"แต่น้องจ๋าลืมนัดใครไว้หรือเปล่าคะ"
หญิงสาวผมยาวสลวยเธอมีสีผมเป็นสีบรอนด์เงินเพราะเกิดจากการย้อมผมแฟชั่นราคาแพง จ๊ะจ๋าผงกศีรษะขึ้นเล็กน้อยแล้วขยับไปหนุนตักที่คุ้นเคยของคุณแม่ตัวเอง
"น้องนัดใครไว้เหรอคะ"
"พี่ลูกพีชไงคะ"
จ๊ะจ๋ากระเด้งตัวลุกขึ้นทันที ด้วยความที่เธอแทบจะไม่ต้องทำงานอะไรเลยเพราะคุณพ่อของเธอเป็นเชฟชื่อดังที่ใครต่างก็ต้องการตัวแถมยังเปิดสาขาร้านอาหารตามโรงแรม และอสังหาริมทรัพย์ของเพื่อนตัวเองจนเป็นเจ้าของร้านอาหารหรูรายใหญ่ของประเทศ ส่วนคุณแม่ก็ทำหน้าที่เป็นแม่บ้านเต็มตัวเพื่อดูแลเธออย่างใกล้ชิด
"ตายแล้ว หม่ามี๊~ น้องลืมจริงๆ ด้วยค่ะ เดี๋ยวน้องวิ่งไปหาพี่ลูกพีชก่อนนะคะ" พอใจเห็นท่าทีกระตือรือร้นของลูกสาวแล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้ เย็นป่านนี้ลูกสาวของเธอเพิ่งจะลืมตาตื่นเมื่อคืนคงติดซีรีส์อีกแน่ๆ
ตึกๆๆๆ
"พี่ลูกพีช พี่ใบพาย พี่กัสจัง น้องจ๋าขอโทษค่ะ"
"ตื่นสายอีกแล้วสินะ"
ลูกพีชกับใบพายทำหน้ายู่เมื่อรู้ว่าต้องรอแต่พวกเธอก็ชินกับน้องสาวคนนี้แล้วล่ะ ทั้งลูกพีชกับใบพายต่างก็เป็นลูกสาวของเพื่อนพ่อ ซึ่งก็ถือว่าเป็นเพื่อนของจ๊ะจ๋าเหมือนกัน ซึ่งลูกพีชกับใบพายเป็นลูกสาวของคุณลุงชานนท์กับคุณป้าพลอยไพลิน แถมยังมีลูกชายด้วยนะแต่ลูกชายของคุณลุงคุณป้าส่วนใหญ่จะสนิทกันกับผู้ชายเท่านั้น
"น้องวาริณคะ พี่จ๋าขอโทษนะคะ"
"วาริณชินแล้วค่ะ" วาริณก็เป็นลูกสาวของเพื่อนคุณพ่อก็คือคุณลุงวีก้ากับคุณป้าน้ำมนต์แม้อายุจะห่างกันไม่มากแต่ก็ถือว่าเป็นเพื่อนรุ่นน้องของจ๊ะจ๋า เธอรีบวิ่งขึ้นข้างบนกระโดดเข้าห้องนอนแล้วอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที
"จะไปไหนคะ" สองเท้าบางหยุดแทบไม่ทันเมื่อกำลังจะวิ่งลงมาจากบันไดบ้านชั้นสอง ทันทีที่ได้ยินเสียงคุณแม่คนสวยเอ่ยทักจ๊ะจ๋าก็รีบหันกลับไปแล้วส่งยิ้มหวานที่สุดเท่าที่จะทำได้ให้กับคุณแม่ของเธอ
"หม่ามี๊ขา~ น้องขอไปเที่ยวกับพี่ๆ ได้ไหมคะ"
"ขอป่าปี๊หรือยังคะ"
"ก็ป๋าปี๊ไม่ว่างนี่คะ ขอหม่ามี๊แทนได้ไหม~" พยายามทำตาเชื่อมที่สุดเพื่อขอร้องอ้อนวอนคุณแม่ให้ปล่อยเธอไปเที่ยว สุดท้ายคุณแม่ก็ใจอ่อนจนได้ พอใจกระโดดกอดคอคุณแม่ตัวเล็กหอมแก้มให้คุณแม่พอชื่นใจแล้วรีบวิ่งลงไปทันทีขณะที่คุณแม่พอใจมองตามลูกสาวคนสวยลงไปแล้วส่ายหัวเบาๆ
"พ่ายแพ้ให้กับความน่ารักจนได้"
"น้องจ๋ามาแล้วจ้าาาาา~"
"ไปเร็ว" ทุกคนขึ้นไปบนรถตู้ของลูกพีช ทันทีที่ขึ้นไปจ๊ะจ๋าก็ต้องชะงักเมื่อเงยหน้าขึ้นมาแล้วเห็นใครบางคนเข้า
"พี่ชาลีไปด้วยเหรอ"
"ขอติดรถไปลงทองหล่อน่ะ" อ๋อ ที่ชะงักไปเพราะว่าจ๊ะจ๋ามักจะถูกชาลีกลั่นแกล้ง เขาชอบรวมหัวกันกับหนุ่มๆ หมายถึงลูกของเพื่อนพ่อคนอื่นๆ น่ะนะ
คลับxxx
"ไหนบอกว่าพี่ชาลีขอไปติดลงทองหล่อไง"
"ไม่รู้เหมือนกัน"
"ชาลี!"
"นึกว่าจะไปเที่ยวไหนกัน ที่แท้ก็มาบาร์โฮสต์ เดี๋ยวจะฟ้องปะป๊า!"
"นี่! พี่โตแล้วนะ โตกว่าชาลีด้วย ทำไมจะมาเที่ยวไม่ได้" แน่นอนว่าเธอโตกว่าก็จริง เพราะบ้านเธอมีพี่น้องทั้งหมดสามคนประกอบไปด้วยเธอที่เป็นคนโต ชาลีเป็นคนกลาง และเป็นลูกชายคนเดียว ส่วนใบพายเป็นน้องคนเล็ก
"ก็พี่พีชโตคนเดียวคนอื่นเพิ่งจะโตนี่ เดี๋ยวชาลีจะฟ้องลุงการันต์ ลุงวีก้า อ่อแล้วก็จะฟ้องฮันเตอร์ด้วย"
ชี้ไปที่กัสจัง วาริณ และมาจบที่จ๊ะจ๋าที่กำลังจุดบุหรี่สูบอยู่อย่างไม่รู้เรื่องราว
"ทำไมของน้องเป็นฮันเตอร์ล่ะ"
จ๊ะจ๋าถามชาลีกลับไป พร้อมกับพ่นควันขาวคละคลุ้งไปทั่ว ฮันเตอร์อายุมากกว่าเธอก็จริง แต่เธอไม่ค่อยชอบเรียกเขาว่าพี่สักเท่าไหร่ จะเรียกก็ต่อเมื่ออยู่ต่อหน้าเขาเท่านั้น เพราะฮันเตอร์ชอบหันมาดุเธอว่าเธอไม่เคารพเขา แต่ฮันเตอร์ไม่เข้าใจเพราะว่าเธอกับเขาเป็นเพื่อนกันไม่ใช่พี่น้องกันสักหน่อยทำไมเธอถึงต้องเรียกเขาว่าพี่ด้วยเล่า
"เพราะลุงเข็มใจดี ต้องฮันเตอร์เท่านั้น"
"พูดแบบนี้เหรอ เอาเท่าไหร่ล่ะ" ใบพายเสริมขึ้นมาก่อนจะปัดผมลอนสวยของตัวเองไปด้านหลังด้วยท่าทีรำคาญ
"บ้านชาลีไม่ได้จนนะ รูปหล่อ พ่อรวย แล้วกรวยใหญ่อีกต่างหาก"
"งั้นฟ้องนิวเยียร์ดีมั้ย" ลูกพีชพูดขึ้นก่อนจะหยิบเอาโทรศัพท์มือถือขึ้นมา รถตู้กลับไปแล้วพวกเธอจะอยู่เที่ยวกันที่นี่แต่คนที่บอกว่าจะขอติดรถไปทองหล่อกลับเล่นแง่ สงสัยว่าต้องมีคนจ้างมาเป็นก้างขวางคอพวกเธอแน่ๆ
"จะเอางี๊เหรอพี่พีช งั้นชาลีจะฟ้องไอ้วาโย!"
"แล้วจะเอาอะไร" ชาลีเหยียดยิ้มราวกับคนที่เหนือกว่าทำให้วาริณคิดอะไรสนุกๆ ออก เธอเดินเข้าไปยืนขนาบข้างกับชาลีแล้วกอดแขนแข็งแรงของเขาจากนั้นก็กระโดดหอมแก้มชาลีเป็นจังหวะเดียวกันกับที่จ๊ะจ๋ากดชัตเตอร์เอาไว้ได้ทันพอดี
แชะ!
"พี่นิวเยียร์ยังไม่รู้นี่นาว่าวาริณเป็นใคร"
"เดี๋ยว! น้องจ๋า"
"ส่งไปให้พี่นิวเยียร์ดูดีไหมคะพี่ลูกพีช"
"โอเค ยอมแล้ว ไม่ฟ้องแล้ว พี่พีชยืมบัตรเครดิตดิหน่อยลืมเอามา"
"อ๋อเข้าใจแล้ว" นี่คงเป็นเหตุผลที่ชาลีทำแบบนี้สินะ เพราะถ้ายืมบัตรลูกพีชปกติแล้วเขาต้องถูกบ่นจนหูชาแน่ๆ
"เฮ้อ… นี่ฉันมีน้อง หรือโจรกันแน่เนี่ย แล้วถ้าปะป๊าดุนะ พี่จะบอกว่าชาลีเป็นคนเอาไปใช้"
"ของบห้าหมื่นนะ"
"ได้คืบเอาศอก!" แต่ก็ยอมยื่นบัตรเครดิตของตัวเองให้กับชาลีไป ก่อนที่ชาลีจะเดินออกไปเหลือเพียงแค่สาวๆ ที่ยืนมองตามบัตรเครดิตนั้นไปอย่างเสียดาย
"แล้วคืนนี้~"
"กัสเองก็ได้"
"เย้~" ทั้งสี่สาวก้าวขาเข้าไปในบาร์โฮสต์ที่เปิดมาได้พักหนึ่งแล้ว พวกเธอตามมาจากแอปพลิเคชันติ๊กต่อกทำให้อยากมาดูกันว่าที่คลับแห่งนี้หนุ่มหล่อๆ งานดีจริงหรือเปล่า
ขาเรียวสวยก้าวเข้าไปอย่างงงๆ ไม่นานนักเหล่าพนักงานต้อนรับของคลับก็เดินออกมาต้อนรับพวกเธอ และพาไปยังที่ที่ดีที่สุด สาวๆ เรียกเด็กที่ถือว่าเป็นตัวท็อปของที่นี่มาเพื่อเอาใจพวกเธอ เสียงดนตรีบรรเลงไปอย่างสนุกสนาน ผสมกับแอลกอฮอล์ที่เข้าปากมากขึ้นเรื่อยๆ จากการเชียร์ของเหล่าโฮสต์หนุ่มที่ทำหน้าที่ของตัวเองเป็นอย่างดี
"พี่จ๋า น้องจ๋าอยากกินที่ปากจังเลย~"
พวกเธอถือคติที่ว่าไม่ต้องรู้จักกันเสียดีกว่าจะได้ไม่เหลือแม้กระทั่งความขวยเขิน ขณะที่โฮสต์หนุ่มกำลังกระดกเครื่องดื่มราคาแพงที่สุดของร้านลงคอพลางคิดไปว่า
'ลาภปากมากวันนี้ ได้ลูกค้าสวย แถมยังสาว ที่สำคัญเปย์ไม่อั้นแถมยังได้กินเหล้าที่อยากกินมานานแต่ไม่ค่อยมีลูกค้าคนไหนกล้าสั่งมันมา'
"น้องจ๋าเปลี่ยนใจแล้วดีกว่า เอาราดตัวพี่ได้ไหม น้องจ๋าอยากเลีย"
"ราดตัวเลยเหรอครับ"
"ทิปหนึ่งหมื่น" เสียงเชียร์ดังอยู่ใกล้ๆ รวมถึงเพื่อนๆ ของโฮสต์หนุ่มด้วย อีกทั้งสามสาวที่มาด้วยกันกับลูกค้าคนนี้ก็ไม่มีท่าทีจะห้ามปรามเลยแถมยังมีดวงตาเป็นประกายราวกับอยากจะรู้ว่าจะเป็นยังไง
"คุณลูกพีชครับ รับอะไรเพิ่มอีกมั้ยครับ"
"คุณรับงานนอกไหมคะ" โฮสต์หนุ่มกดยิ้มมุมปากอย่างพอใจนานๆ จะได้เจอลูกค้าที่ทั้งสาว ทั้งสวยแถมกระเป๋าหนักขนาดนี้ ดูแล้วเธอน่าจะชอบของใหญ่น่าดูเพราะเขาเองก็ใช่ว่าจะธรรมดา
"รับครับ"
"งั้น…" สายตายั่วเพศส่งไปให้โฮสต์หนุ่มที่นั่งเอาอกเอาใจเธออยู่อย่างขยันแต่ในตอนนั้นเองอยู่ๆ ก็มีใครบางคนนั่งลงข้างๆ เธอและโฮสต์หนุ่มคนนั้นก็ถูกจับให้ลุกขึ้นยืน
ริมฝีปากหนากดทาบลงที่ริมฝีปากสีพีชของลูกพีช ก่อนจะกัดกลีบปากล่างของเธอเอาไว้เพื่อให้เธอรู้สึกตัว
"อ่ะ!"
"ว วาโย!"
"หึ" วาโยยกมือขึ้นทำท่าไล่ให้เหล่าโฮสต์กลับไปจากนั้นก็มีชาลี พ้อย กันต์ธี และไนซ์ ที่เดินเข้ามานั่งแทนที่ของโฮสต์หนุ่ม จ๊ะจ๋าที่เห็นว่าเป็นแบบนี้เธอรีบหันซ้ายหันขวามองหาใครบางคนที่ชอบดุเธอมากเป็นพิเศษแต่ก็ไม่ได้มีใครโผล่มาอีก
"กลับได้แล้วครับ" วาโยพูดขึ้นพร้อมกับโน้มตัวลงใช้ริมฝีปากอุ่นร้อนของเขาทาบไปที่ลำคอระหงของลูกพีช
"เฮ้ย ไอ้วาเกรงใจกูบ้าง นั่นพี่กูนะ" ชาลีไม่ยอม ยังยอมรับไม่ได้ที่เพื่อนของเขาสอยพี่สาวไปกิน!
"ทุกคนกลับกันไปก่อนเลยเดี๋ยวน้อง~"
"น้องจ๋าฮันเตอร์ให้พ้อยมารับกลับบ้าน" พ้อยลูกชายของคุณลุงไทก้ากับคุณป้าพาเพลินที่ตอนนี้ออกจากวงการบันเทิงมาเป็นแม่บ้านเต็มตัว ขณะที่ไนซ์พี่ชายของวารินก็จ้องน้องสาวไม่หยุดทั้งสองคนชอบทะเลาะกันมากแต่ก็รักกันมากเหมือนกัน
"กัส" กันต์ธีเรียกน้องสาวเสียงเข้ม
"รู้แล้ว กัสกลับอยู่แล้วน่าพี่กันต์ไม่ต้องมาพูดเลย" นี่ก็ด้วยเป็นพี่น้องที่ชอบทะเลาะกันสร้างความปวดหัวให้คุณลุงการันต์กับคุณป้าเตยหอมมากๆ
"แกใช่ไหมที่เอาไปฟ้อง" ลูกพีชสะบัดตัวลุกขึ้นยืนแล้วชี้หน้าของชาลีน้องชายตัวเอง
"ก็ไอ้วาโยมันถามอะ"
"แล้วถ้าชาลีไม่ฟ้องวาโยจะรู้ได้ไง"
"ก็บัตรของพี่พีชไง เอาน่าอย่าโกรธชาลีเลย ชาลีก็โดนมันบังคับเหมือนกันนะ"
- Writer
