มือเรียวหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาซึ่งเป็นโทรศัพท์อีกเครื่องที่เธอมีอยู่ เธอเปิดเข้าแอปนกฟ้าถ่ายรูปตัวเองอย่างยั่วยวนแต่ไม่ได้เปิดทั้งหมด เธอถ่ายเพียงถ่ายแค่ให้เห็นวับๆ แวมๆ เท่านั้น จากนั้นก็กดโพสต์รูปภาพของตัวเองโดยที่ไม่ได้มีการปรับแต่งอะไรลงไป แล้วไถหน้าจอเลื่อนดูนั่นดูนี่ไปเรื่อยเพราะว่าเธอไม่อยากที่จะต้องมานั่งคิดมากกับสิ่งที่เสียไปแล้ว
ที่เธอไม่เสียใจอาจจะเป็นเพราะว่า ชายแปลกหน้าคนนั้นทำให้เธอรู้สึกดีก็เป็นได้ อีกอย่างสิ่งที่เสียไปแล้วมันเอากลับคืนมาไม่ได้อีกแล้ว
จ๊ะจ๋ายังคงเลื่อนดูนั่นดูนี่ไปเรื่อย แต่จิตใจของเธอกลับกำลังกระสับกระส่ายเพราะมัวแต่นึกถึงความรู้สึกดี ๆ ที่เธอเพิ่งเคยเจอ เธอพลิกตัวนอนคว่ำอย่างเสียดาย
"รู้งี๊หันไปมองหน้าสักหน่อยก็ดี"
เธอนอนใช้มือเขี่ยโทรศัพท์มือถือไปอย่างเรื่อยเปื่อย ก่อนจะมีเสียงโทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้นจากอีกเครื่องที่ไม่ใช่เครื่องนี้ จ๊ะจ๋าลุกขึ้
