ฮันเตอร์ยังนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียงนอน มือหนายังคงกำสร้อยข้อมือที่คุ้นเคยเพราะเขาเป็นคนซื้อให้เธอเอง ขณะเดียวกันหัวสมองก็ทำให้นึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
"ปกติจะโทรมากวน ครั้งนี้เงียบเลยแฮะ"
ไม่รู้ว่าเธอจะรู้หรือเปล่าว่าผู้ชายคนแรกของเธอเป็นเขาแต่ที่แน่ ๆ เขามั่นใจมาก ๆ ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นเธอ
"จะเอาไงต่อดีวะเรา"
เขาไม่รู้เลยว่าควรจะทำยังไงต่อไปกับเรื่องนี้ดี ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด ยิ่งคิดก็ยิ่งมืดแปดด้าน เขาไม่เคยมีความคิดจะทำแบบนั้นกับเธอเลยแม้แต่น้อย เขาไม่เคยมีความคิดว่าเธอกับเขาจะมาถึงจุดนี้ได้เลย
"ป่านนี้จะเป็นไงบ้าง" ตัดสินใจลุกขึ้นแล้วเดินไปเดินมาอยู่ในห้องเพราะนั่งไม่ติดพื้น แม้ใจจะไม่อยากยอมรับว่าแท้จริงแล้วเขากับหญิงสาวที่คิดมาเสมอว่าเธอเป็นน้องจะมามีความสัมพันธ์ที่ไม่ควรเกิดขึ้นมาได้ เขาคิดว่าเขาควรจะไปสารภาพดีไหมว่าเขาเป็นผู้ชายคนเมื่อคืนนี้ คิดไปคิดมาใจมันก็ยังฝ
