เหล่าไว่จัดการเรื่องที่พักให้แก่ถงอวี้ที่โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง เขาไม่กล้าถือวิสาสะพานางกลับจวนแค่สิ่งที่เขาก่อไว้ก็ทำให้เขานึกเสียวสันหลังแล้วเมื่อกลับถึงจวนเหล่าไว่รีบมาดักรอเหล่าพ่อค้าที่นำรายการสินค้ามาเบิกเงินกับพ่อบ้านใหญ่จวนผู้ตรวจการ เมื่อมาถึงเขาเห็นท่านพ่อบ้านหน้าเคร่งขรึมอธิบายกับเหล่าพ่อค้าที่นำใบเบิกเงินมาที่นี่ ทั้งที่ไม่มีสินค้าสักชิ้นส่งมา เหล่าไว่เห็นเช่นนั้นจึงรีบสาวเท้าเร็วก้าวเข้าไปหากระซิบบอกเรื่องทั้งหมดทำให้พ่อบ้านเหลียงเข้าใจอย่างกระจ่าง นำความไปบอกแก่เฉินช่านฟาง เมื่ออีกฝ่ายรู้เรื่องได้แต่กำหมัดกัดฟันบอกให้พ่อบ้านใหญ่ไปจัดการให้เรียบร้อย
ด้านถงอวี้มองเครื่องประดับราคาแพงในมือ นางไม่ได้ต้องการเสียหน่อยเพียงแต่รอให้พ้นคืนนี้ไปแล้วนางค่อยนำไปคืน นำเงินกลับมาต่อให้ขาดทุนก็ช่างเพราะอย่างไรคนที่ขาดทุนไม่ใช่นางอยู่แล้ว เมื่อเห็นเงินอยู่ตรงหน้าความสุขจึงปรากฎบนใบหน้าจนเผลอหลั
