เฉินช่านฟางไม่ได้มาที่เรือนของหม่าหย่งเต๋อ ดังที่ถงอวี้คาดการณ์ไว้ นางมิได้คิดจะสนใจนอกจากจะทำหน้าที่ของตนเองและครั้งนี้ผู้ช่วยที่ดีของนางคือหย่าจือ หญิงสาวผู้ขายตนเองเป็นทาสเพื่อนำเงินมาทำศพเมื่อครั้งนั้น ถงอวี้สั่งให้อาหยวนพร้อมอาสือกลับไปที่จวนเพื่อดูความเรียบร้อยของจวนทั้งสองหลังพร้อมดูพืชผลที่นั่นรวมไปถึงให้อาสือหาของป่ากลับมาบางส่วนด้วยเพราะอย่างไรเสียนางก็ยังไม่กล้าปล่อยทิ้งเอาไว้
“เหล่าไว่เจ้าช่วยหย่าจือพยุงใต้เท้าเข้าไปในฉากกั้น ข้าจะอาบน้ำให้ใต้เท้า” เหล่าไว่กระอักกระอ่วนอยู่ครู่หนึ่งแต่ถงอวี้เสียงแข็งใส่
“ตัวเหม็นเสียขนาดนั้น เขาไม่ตายหรอกน่า” เหล่าไว่มุมปากกระตุก หย่าจือก้มหน้าเดินเข้าไปช่วยประคองใต้เท้าผู้ตรวจการที่ร่างกายผอมโซมองไปเห็นหนังหุ้มโครงกระดูก
คราแรกหย่าจือนึกว่าหญิงผู้นี้จะโป้ปดแต่เมื่อเดินทางมาถึงที่จวนจึงรู้แล้วว่านางคือฮูหยินของใต้เท้าผู้ตรวจการจริง ต้องขอบคุ
