ทั้งสามคุยกันอย่างสนิทสนมและมีไมตรีจิตที่ดีต่อกัน กอหวายกับกอไผ่ต่างเอ็นดูเนื้อนวลเพราะเธอทั้งขยันทั้งอดทน ทำงานก็เก่ง อยู่กับคุณนายพวงแก้วและสุรเชษฐ์ได้ก็ถือว่าเป็นคนที่อึดมาก
“พี่ว่านวลสวยขึ้นนะ หวายว่าไหม”
“ค่ะ นวลสวยขึ้น ผิวพรรณดูเนียนนุ่มกว่าหวายอีกแน่ะ” ไม่ว่าเปล่า กอหวายเอื้อมมือมาลูบแขนเพื่อนเพื่อเป็นการพิสูจน์
“ไม่หรอก ก็เหมือนเดิม” เนื้อนวลรู้ว่าร่างกายของเธอเปลี่ยนไปหลายอย่าง เพราะเธอดื่มน้ำจากบ่อวิเศษนั้นทุกวัน ทำให้ทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมารู้สึกสดชื่น และผิวพรรณเริ่มกระจ่างใสขึ้นเรื่อย ๆ บวกกับเธอดูแลผิวทั้งหน้าทั้งตัวเป็นอย่างดีจึงทำให้เธอดูดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนมาก
“ใบหน้าก็ดูอิ่มขึ้น” ไม่อิ่มอย่างไหวกินดีอยู่ดี นอนหลับสบายในห้องมิติทุกวันขนาดนั้น รู้ว่าของหวานไม่ดีต่อสุขภาพแต่ก็เลี่ยงไม่ได้สักวัน
“พอเถอะค่ะพี่ไผ่ นวลเขินก็เป็นนะ”
กอไผ่กับกอหวายจึงหัวเราะอย่างสนุกสนานที่เห็น
