บทที่15. เหยื่อที่ว่ากลับไม่มีท่าทีหวาดกลัวแต่อย่างใด

1664 Words

เธอควรจะตั้งคำถามดีไหม ทำไมเขาจึงสามารถเลือกเสื้อผ้าให้เธอได้อย่างพอดีตัวและเหมาะกับบุคลิกเธออย่างเหลือเชื่อ เช่นชุดเสื้อเชิ้ตสีครีมตัวนี้ที่เข้ากับกางเกงผ้าลินินเนื้อนุ่มแบบเรียบหรู และคาดเดาได้ว่าวันนี้คงเป็นการเยี่ยมชมแบบเป็นกันเอง “องค์หญิงจัสมินพระเจ้าข้า” “ฉันเรียบร้อยแล้วละกีวอน” จัสมินขยับตัวออกจากหน้ากระจกเงาเดินตรงมาที่ประตูเมื่อบานประตูเปิดออกก็พบว่ากีวอนยืนอยู่พร้อมกับซายาร์ด-องครักษ์ประจำตัวของซาคีล “วันนี้จะมีเพียงแค่เราสามคนเท่านั้นพระเจ้าข้า” กีวอนรายงานอย่างรู้หน้าที่ “ท่านซาคีลติดราชการด่วนพระเจ้าข้า” ซายาร์ดรายงานราวกับแก้ตัวให้กษัตริย์ของตน “ช่างเถอะ” จัสมินโบกมือตัดบท “วันนี้เราจะไปไหนกัน” “โรงเรียนและศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก ซึ่งเป็นโรงเรียนต้นแบบพระเจ้าข้า” ซายาร์ดรายงานพร้อมกับเดินนำมาที่รถยุโรปที่จอดคอยอยู่ ใบหน้าหวานเผลอยิ้มที่มุมปากอย่างไม่รู้ตัว ‘นี่เขากำลัง

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD