1
1376 Words
“แต่งงานแล้วก็ต้องนอนด้วยกัน เรื่องพรรค์นี้มันหนีไม่พ้นหรอก”
เขาไม่พูดอะไรมากไปกว่านี้นอกจากใช้สิทธิ์สามีถูกกฎหมายและเจ้าบ่าวหมาดๆ สลัดชุดสูทเจ้าบ่าวทิ้งลงบนพื้นอย่างไม่ไยดี เจ้าบ่าวของลัยลาไม่ได้อ่อนโยนเหมือนภาพลักษณ์คุณหมอแสนอบอุ่น แต่เขาเร่าร้อนรุนแรงจนลัยลาขนลุก การแต่งงานอย่างฉุกละหุก เธอยังไม่ได้เตรียมตัวรับ ทว่าวินาทีในห้องหอ เขาก็ไม่รอให้เธอได้ปรับตัว
“คิดอะไรมาก ทำหน้าที่ของเธอสิ หน้าที่ที่เมียเขาทำกัน”
ไม่รู้เพราะไม่ได้ปลดปล่อยความต้องการในกายมานานหรืออย่างไร เมื่อเมฆาได้มาเจอกับเรือนร่างนุ่มนิ่มของเจ้าสาวเป็นครั้งที่สองซึ่งมีผิวเนียนละเอียดน่าสัมผัสไปทั้งตัวก็ทำให้เขาหมดการควบคุมลงง่ายๆ
กลิ่นหอมกรุ่นจากร่างอรชรส่งผลต่อเขาอย่างมาก หน้าอกอวบอิ่มที่อยู่ภายใต้อุ้งมือหนามันช่างเต็มมือกำลังดี จนเขาต้องฟอนเฟ้นบีบเคล้นอย่างหนัก
“อืมห์” เมฆาครางออกมาด้วยความพึงพอใจอย่างที่สุด คะเนด้วยมือที่แสนจะช่ำชอง น่าจะคัพซีเป็นอย่างน้อย
เจ้าของหน้าอกคัพซีเมื่อถูกปลุกเร้าอย่างหนักก็ระทวย อ่อนปวกเปียกอยู่บนเตียง สัมผัสแปลกใหม่ที่ไม่เคยได้รับจากชายคนไหนมาก่อนกำลังทำให้ลัยลาพ่ายแพ้ แม้จะอยากต่อต้านมากแค่ไหนก็ตาม
“อื้อ ไม่เอา” เธอพยายามปฏิเสธ บ่ายหน้าหลบหนีเคราสากของคนที่พยายามซุกซอนใบหน้าลงมา
ตอเคราสากระคายครูดลงไปตามผิวเนื้อขาวผ่องของเธอจนเกิดความซ่านเสียว เหมือนมีประกายไฟแล่นผ่านวูบวาบตามเนื้อตัว สัมผัสหวานแหลมแสนทรมานทำให้คนไม่คุ้นชินเผลอครางออกมาด้วยความหวามหวิว
“อื้อ”
“ชอบไหม”
“อย่าค่ะคุณหมอ”
“ฉันคือสามีเธอต่างหากลัยลา จำเอาไว้ อยากได้ตำแหน่งภรรยาของฉัน เธอก็ได้มาแล้วนี่ ภรรยาม้ามืดอย่างเธอทำงานให้เต็มที่ละกัน เพราะฉันจะใช้ความเป็นเมียของเธอให้คุ้มค่า”
ไม่ใช่เพราะเธอไม่เคยตกอยู่ในสภาวะเปล่าเปลือยใต้ร่างกายใหญ่โตของเขามาก่อน เหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดมาแล้วครั้งหนึ่งก่อนที่เธอจะกลายมาเป็นภรรยาม้ามืดของเขา ผู้หญิงนอกสายตาที่จับพลัดจับผลูได้มาเป็นภรรยาตัวจริงของ ‘นายแพทย์ เมฆา ทิวากร’ ศัลยแพทย์ออโธปิดิกส์
ดวงตากลมโตสวยจัด ทำให้เมฆาจ้องมองอย่างไม่วางตา เธอคือภรรยาของเขาที่ถูกต้องตามกฎหมาย และเป็นครั้งที่สองที่เขากำลังจะร่วมรักกับผู้หญิงคนเดิมที่ใบหน้าแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
“คุณแน่ใจเหรอคะ ว่าอยากจะใช้ความเป็นเมียของฉัน ในเมื่อหน้าตาของฉันไม่ได้คล้ายหมอไอรดา”
ไอรดาคือผู้หญิงที่เขารักปักใจมาตลอดนับสิบปี แล้วเวลานี้ แพทย์หญิงไอรดา วนารมย์ แต่งงานกับตฤณ วนารมย์ ผู้บริหารหนุ่มไฟแรงไปแล้ว ถึงจะเคยมีความรู้สึกผูกพันทางจิตใจกับไอรดาอย่างไร เขาก็ตัดใจได้เมื่อเธอเดินเข้าประตูวิวาห์ เพราะไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นชู้ทางใจกับภรรยาคนอื่น
“คนที่ฉันจะร่วมรักด้วยคือเธอ ลัยลา เลิกพูดถึงไอรดาได้แล้ว” เขาไม่อยากพูดว่าเวลานี้ เขามั่นใจว่าเห็นไอรดาเป็นเพียงน้องสาวคนหนึ่งได้แล้ว
เมื่อเปิดประตูเข้ามาภายในห้องหอ ลัยลาพบกล่องสีชมพูสวยหรูใบใหญ่ผูกด้วยริบบิ้นสีทองอย่างประณีตวางอยู่บนเตียงที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ เขาบอกให้เธอเปิดดู มือบางเปิดกล่องออกดูแล้วตะลึงกับสิ่งที่ถูกบรรจุไว้ภายในกล่อง อาหารเสริมสำหรับบำรุงก่อนตั้งครรภ์ ในนั้นมีการ์ดที่เขียนข้อความด้วยลายมือว่า
‘ของขวัญสำหรับภรรยาม้ามืดอย่างเธอ เตรียมความพร้อมสำหรับการอุ้มท้องเร็วๆ นี้’
เธอยังไม่หายตกตะลึงก็ถูกเจ้าบ่าวเหวี่ยงขึ้นมาบนเตียง จากนั้นเขาก็ตามขึ้นมาก่อนที่เธอจะอยู่ในสภาพนุ่งเนื้อห่มเนื้อ มีเพียงร่างกายบึกบึนของเขาที่ปิดบังเรือนกายของเธอไว้เพียงบางส่วน
“นอนกับฉัน เธอคิดว่าจะมีความสุขไหม”
“ไม่”
“ไม่งั้นเหรอ”
ลัยลาไม่แน่ใจว่าเขาจะทำอะไรต่อหลังจากการปฏิเสธของเธอ เพราะน้ำเสียงคุกคามนั้นดังใกล้หูเหลือเกิน และรู้ว่าเขาทรงพลังมากแค่ไหน เพราะอาวุธประจำกายของเขาที่ดุนดันอยู่ตรงหน้าท้อง
เธอเปลือยเปล่าแต่ไม่หนาวสักนิด เจ้าของเรือนกายกำยำทำให้เธอร้อนวูบวาบแล้วอยากจมหายไปบนที่นอนนี้เหลือเกิน แม้จะโกรธตัวเองที่ครั้งก่อนยอมให้เขารุกล้ำได้อย่างแนบชิด ปล่อยให้เขากระชากพรหมจารีไปได้ แต่ก็ต้องยอมรับว่ามีความสุขกับรสสวาทที่เขาปรนเปรอ แล้วคิดว่านั่นเป็นครั้งแรกและครั้งเดียว แต่แล้วชะตาชีวิตก็ทำให้เธอวนเวียนกลายมาเป็นภรรยาของเขาเข้าจนได้
แม้จะไม่เคยมีเซ็กซ์กับใครมาก่อนนอกจากคุณหมอหน้านิ่ง ท่าทางเนี้ยบไปหมดอย่างนายแพทย์เมฆา แต่ลัยลาก็ไม่ได้ไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่าสิ่งที่แข็งขึงจดจ่อพร้อมจะประหัตประหารอยู่ตรงกลางหว่างขาอ่อนนั้นคืออะไร
“ไม่ก็ต้องทน”
“ถอยไปเถอะค่ะ คืนนี้ฉันยังไม่พร้อม”
“ไม่จำเป็นต้องเตรียมความพร้อม แค่สนองได้ทุกเวลาที่ร่างกายฉันพร้อมก็พอ”
ลัยลาพยายามดึงสติกระถดตัวหนี แต่ว่าเจ้าของเรือนร่างกำยำที่มีมัดกล้ามหนาแน่นไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ เขาตามมาคร่อมทับแล้วจับกดจนเธอจมลงกับเตียงนอน
ลัยลาสะดุ้งกับขนาดใหญ่โตที่มันจดจ่อรอจะเข้าบุกชิงตีพื้นที่ แล้วต้องเบิกตากว้างมองเจ้าของสิ่งนั้น
“ไม่ต้องกลัวนะ เคยมาครั้งหนึ่งแล้ว ไม่เจ็บไปกว่าครั้งแรกหรอกนะ”
ไม่กลัวก็บ้าแล้ว
ลัยลาก่นด่าในใจ ครั้งนั้นทำเธอเดินไม่ปกติไปร่วมสามวัน นึกถึงความเจ็บทุกย่างก้าว แต่ด่าออกเสียงไม่ได้ เพราะทันทีที่เธอสะดุ้งก็ถูกปากเขาประกบปิดลงมาอย่างเร่าร้อน ตอนนั้นเองที่ลัยลาเรียนรู้ว่าจูบแบบกระชากวิญญาณนั้นเป็นเช่นนี้เอง จูบที่ทำให้หายใจไม่ออก จูบที่เผลอตอบสนองไปโดยไม่รู้ตัว จูบที่ทำให้เหมือนล่องลอยในอากาศแต่วาบหวิวเหมือนถูกผลักตกลงไปในหุบเหว ปากหยักลึกรุ่มร้อนตะโบมลงมา ทั้งบดคลึง ขบเม้มจนเธอรู้สึกปวดระบมไปหมด
“อื้อ” เสียงหวานครางประท้วงในลำคอ นั่นทำให้คนที่คร่อมลอยอยู่เหนือร่างชะงัก
แต่เป็นการชะงักเพียงนิดเดียว เพราะสายตาคู่คมที่เหมือนมีเงาดำฤษณาเข้าครอบงำอยู่เต็มนั้นได้เผยความต้องการออกมาจนหมดเปลือก เขาลากมือร้อนผ่าวไปทั่วร่างนวลเพื่อปลุกเร้า
เขายิ้มหล่อๆ แต่ดูเย็นยะเยือก มันเป็นยิ้มสะกดใจคนมองแต่ก็ชวนให้คิดว่าเป็นยิ้มร้ายหรือยิ้มดีกันแน่ เพราะปฏิเสธไม่ได้ว่าคนตรงหน้านั้นหล่อเหลาเกินห้ามใจ แต่สติส่วนลึกก็พยายามบอกให้เธอพยายามขัดขืน เธอยังไม่พร้อม ถึงเป็นภรรยา เธอก็มีสิทธิ์จะปฏิเสธเรื่องบนเตียง
“วันอื่นได้ไหมคะ วันนี้ฉันรับแขกมาทั้งวัน”
“แต่ทั้งคืน เธอมีแขกเป็นฉันคนเดียว ทนรับฉันเข้าไปในตัวเธอหน่อยก็แล้วกัน ทำบ่อยๆ ลูกติดแล้วจะได้แยกทางใครทางมัน”
พอเห็นสีหน้าของภรรยาที่ดูหวาดผวาราวกับจะร้องไห้กับถ้อยคำบีบคั้นของเขา นายแพทย์หนุ่มหล่อก็ใจอ่อน ผ่อนปรนความเกรี้ยวกราดลงมาด้วยคำพูดนุ่มๆ แต่ชวนขนลุกไม่น้อยกว่าเดิม
“งั้นถ้ากลัวมากนัก ฉันจะค่อยๆ สอนให้รู้วิธีรับมือกับฉัน ฉันจะค่อยเข้าไปทีละนิดนะ”
- Writer
