เสียงทุ้มรอดผ่านไรฟันพยายามสะกดกลั้นหยาดน้ำแห่งความหฤหรรษ์ให้ยาวนานที่สุด เขาอยากให้หล่อนสุขสุดๆ อยากให้ครั้งแรกแห่งความรักสอดแทรกเต็มไปด้วยความประทับใจ หนูหน่อยต้องได้ถึงสวรรค์อย่างลืมไม่ลง
“อาไวทย์! อาไวทย์! หนูไม่ไหว ไม่ไหว อะ! อะ… อ๊ายยยยย…”
เพียงไม่นานเสียงร่ำร้องให้เขาเร่งเร้าก็ดังขึ้น ก่อนที่เสียงกรีดร้องแว่วหวานจะตามมา
หนูหน่อยกรีดร้องสุดเสียง ร่างสั่นกระตุกรุนแรง หัวสมองขาวโพลน ก่อนทุกสิ่งทุกอย่างจะบางเบาราวร่างนี้ไร้น้ำหนักและล่องลอย ทว่ากลับรับรู้ได้เมื่อโพรงดอกไม้ฉ่ำน้ำตอดรัดความยิ่งใหญ่แนบแน่น เพราะเสียงครางต่ำของอาไวทย์อยู่เหนือหน้าอกของหล่อน
หนูหน่อยปรือตาขึ้นมอง ได้เห็นรอยยิ้มของอาไวทย์ แม้จะไม่ชัดเจนเพราะต้องมองผ่านม่านน้ำตา แต่หล่อนก็รับรู้ได้ถึงความรักที่เขาสื่อผ่าน และรับรู้ถึงความรักของหล่อนที่มีให้เขาอ
