คืนนี้ฉันจะนอนที่นี่

1190 Words
ตอนที่ 6 คืนนี้ฉันจะนอนที่นี่ “มึงสนิทกับสองพี่น้องแฝดนรกนั่งหรอแชม” ขนมเพื่อนสนิทเอ่ยถามสาวร่างบางในชุดนักศึกษา ดวงตากลมเธอของเธอช่างมีเสน่ห์ชวนหลงใหล นั่นทำเอาใครต่อใครในคณะวิศวะต่างมองเหลียวหลัง “เปล่ามึงก็รู้จักแต่ไม่ได้สนิทกัน ก็อย่างที่มึงเห็นไง พวกเขามาขอชีทเรียนกับกู” "งั้นหรอ แต่หมอนั่นมองมึงยังกับอยากจะแดกเข้าไปทั้งตัวยังไงอย่างนั้น" ขนมพูดพร้อมกับทำท่าทางประกอบได้น่ารักน่าเอ็นดูจนแชมเปญอมยิ้มตาม “ไม่หรอกมึง คิดมากไปเองเถอะ” แชมเปญยิ้มน้อยๆ เมื่อมาถึงตรงนี้เธอเองก็ยังไม่แน่ใจว่าเทรย์มองเธอแบบไหน วันๆ ก็เรียกเธอแต่ยัยเด็กเอ็นฯ อยู่แบบนั้น แถมยังชอบดุ ชอบออกคำสั่ง แล้วเธอก็ยังไม่ได้บอกขนมเลยว่าได้ย้ายเข้าไปอยู่คอนโดของสองพี่น้องนั่น เพราะไม่อยากให้เพื่อนรู้สึกผิดที่ไม่ได้ให้เธอไปอาศัยด้วย 23.00 น. ค่ำคืนเงียบสงัดและชีวิตของแชมเปญก็เป็นไปได้ด้วยดี สองแฝดไม่ค่อยมานอนที่คอนโดนี้จริงๆ อย่างที่พวกเขาบอก นั่นทำให้เธอรู้สึกโล่งใจ แต่อีกใจก็รู้สึกเหงา เธอกำลังเตรียมตัวนอนเพราะทำงานทุกอย่างเสร็จแล้ว มือเล็กเอื้อมไปหยิบรีโมตทีวีเพื่อปิดทีวีเตรียมตัวเข้านอน ร่างบางในชุดกระโปรงนอนสายเดี่ยวผ้าซาติน วันนี้ไม่ได้ใส่บราเพราะเธอมั่นใจว่ายังไงสองแฝดก็คงไม่กลับ แต่เธอคิดผิด เมื่อ จู่ๆ เทรย์โผล่เข้ามาที่คอนโด ประตูถูกเปิดขึ้นพอดีกับจังหวะที่เธอลุกขึ้นจากโซฟาเพื่อเดินกลับห้อง แชมเปญตกใจมากที่เห็นคนพี่เดินเข้ามา สีหน้าของเขาไม่ค่อยสบอารมณ์นัก แต่ก็มองเธอในชุดนอน (ไม่ได้นอน) อย่างไม่วางตา “มะ มีอะไรหรือเปล่าคะคุณเทรย์ เอ่อ ฉันคิดว่าคุณจะไม่กลับวันนี้” แชมเปญถามพลางจะเดินไปหาอะไรมาคลุมตัวเอง เพราะชุดนอนเธอบางมาก มันบางจนเห็นยอดถันที่ชูชันผ่านเนื้อผ้าลื่นๆ นั่น แล้วเธอก็รู้ตัวว่ากำลังโดนจ้องจากแฝดพี่บ้าอำนาจอยู่ “มีข่าวดีกับข่าวร้ายมาบอก เธอจะฟังอะไรก่อน” เขาเดินเข้ามาประชิดตัวเธออย่างรวดเร็ว ทำให้เธอที่กำลังจะเดินไปหาอะไรมาคลุมตัวเองต้องหยุดอยู่ตรงหน้าเขา แชมเปญไม่กล้าสบตาดุๆ ของเขาจึงรีบหลุบตาลงต่ำทันที “ขะ ข่าวดีก็ได้ค่ะ” เธอตอบตะกุกตะกัก ท่าทางหวาดกลัวของเธอทำเอาอีกคนอดอมยิ้มไม่ได้ “ข่าวดีคือไอ้ทรอยชนะการแข่ง” “หืม งั้นก็ดีใจด้วย…อึก” เธอเงยหน้ามองเขาที่กำลังทำหน้าดุแล้วจ้องมาที่ริมฝีปากบางของเธออย่างไม่วางตา เธอพยายามเบือนหน้าหนี แต่อีกคนรู้ทัน เขาจับคางเธอไว้ไม่ให้หันมองทางอื่น และพูดอื่นอย่างเซ็งๆ ว่า “ข่าวร้ายคือ ฉันแพ้คอนแท็กเลนส์ที่เธอหามาให้ ดูสิตาแดงหมดแล้ว” เขาพูดพร้อมกับจ้องไปที่ตาของเธอ แชมเปญจ้องตอบ ไม่ได้จ้องเพราะพิศวาสอะไรหรอกแต่จ้องเพราะรู้สึกผิดที่ตัวเองเป็นสาเหตุ และใช่ ตาเขากำลังแดงอยู่จริงๆ “ตาแดงจริงๆ ด้วยค่ะ แย่แล้ว อึก…ฉันจะทำยังไงดี” สาวน้อยขี้กลัวลนลานไม่หยุด เธอตัวสั่นและกลัวว่าเทรย์จะโมโหหนัก เพราะปกติถ้าเธอทำอะไรไม่ถูกใจเขา เขามักจะดุเธอเสมอ ต่างกับคนน้องที่เป็นคนสบายๆ ชิวๆ และตามใจเธอตลอด “ตอนนี้ฉันแสบตามาก และเธอต้องรับผิดชอบ” เขาเอ่ยเสียงดุเล่นเอาสาวเจ้าสะดุ้งโหยงแล้วหลุบตาลงต่ำทันที น่ากลัวชะมัดเลยคนคนนี้ คิดเพียงเท่านั้น แต่มือหนาที่เอื้อมมาเชยคางเธอให้เงยหน้ามามองมันช่างอ่อนโยนสวนทางกับน้ำเสียงและดวงตาดุๆ ของเขายิ่งนัก “แว่นตาฉันอยู่ไหน ไปหามาให้ทีสิ” เขาสั่งพร้อมกับจ้องหน้าเธอ ก่อนจะผละออกแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปเพื่อที่จะถอดคอนแท็กเลนส์ออก “ไอ้ทรอยไปฉลองถ้วยแล้วแต่ฉันต้องมานั่งแสบตาอยู่เนี่ย” เขาตะโกนออกมาจากห้องน้ำ ทำให้สาวน้อยที่กำลังลนลานยิ่งสั่นไปใหญ่ เธอรีบไปหาแว่นตาและผ้าขนหนูเพื่อให้เขาเช็ดหน้าหลังจากที่เขากำลังล้างหน้า “ขะ ขอโทษค่ะ” แชมเปญยื่นผ้าขนหนูให้เขาด้วยมือเล็กที่สั่นเทา คนพี่จ้องมองเธอไม่กะพริบ ก็แน่ล่ะ ชุดนอนของเธอมันช่างยั่วยวนชวนมอง ไหนจะหน้าอกหน้าใจที่มันใหญ่จนล้นออกมานั่นอีก เมื่อเขาเช็ดหน้าเสร็จเธอก็ยื่นแว่นตาให้เขา แต่เขากลับไม่รับและสั่งเธอเสียงดุ “ใส่ให้ฉันสิ เธอต้องรับผิดชอบ และทำตามคำสั่งของฉัน” คนตัวเล็กพยักหน้าเบาๆ แล้วค่อยๆ ถ่างขาแว่นตาออกก่อนจะสวมมันให้เขาอย่างเบามือ จากนั้นอีกคนก็แกล้งเธอทั้งคืนโดยการใช้เธอทำเรื่องต่างๆ แล้วแอบขำในท่าทีของหญิงสาวอยู่คนเดียวในใจ “หิวน้ำ” “ค่ะ” “หิวข้าว” “รอสักครู่นะคะ” “อยากเปลี่ยนเสื้อ” “ได้ค่ะสักครู่นะคะ” แชมเปญวิ่งวุ่นอยู่แบบนั้นจนอีกคนอดขำไม่ได้ เป็นผู้หญิงที่อ่อนต่อโลกอะไรแบบนี้นะ เรื่องบนเตียงนี่จะเป็นยังไง เขาได้แต่คิดและสงสัยพลางจ้องมองร่างคนตัวเล็กที่กำลังไปหาเสื้อมาให้เขาเปลี่ยน “นี่ คืนนี้ฉันจะนอนที่นี่นะ น่าจะขับรถไปนอนที่อื่นไม่ไหวแล้ว เคืองตามาก” เขาแกล้งแหย่คนที่กำลังลนลานหาเสื้อยืดมาให้เขาเปลี่ยน เธอมองหน้าเขาแบบ งงๆ “ที่นี่เป็นคอนโดของคุณ คุณจะนอนก็ได้นี่คะไม่เห็นต้องขออนุญาตจากฉันเลย” เธอท้วงด้วยแววตาใสซื่อ ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้อีกคนที่นั่งชูมือให้เธอถอดเสื้อให้ปานว่าเป็นเด็กสองขวบ แชมเปญถอดเสื้อให้เขาแบบไม่คิดอะไร แต่เมื่อถอดออกถึงได้รู้ว่า ไม่ได้การแล้ว หัวใจเธอเต้นผิดจังหวะกับแผงอกแกร่งของเขา กล้ามเนื้อและซิกแพ็ก กำลังเล่นงานสาวน้อย เธอรีบหลุบตาลงต่ำเก็บอาการทันที อีกคนเห็นอาการของเธอแล้วแอบยิ้มออกมา ก่อนจะคว้าตัวเธอมานั่งซ้อนตักอย่างรวดเร็ว “ฉันไม่ได้จะขออนุญาตเธอ แต่ฉันจะให้เธอนอนกับฉันด้วยคืนนี้” อึก… หญิงสาวกลืนก้อนเหนียวลงคอแล้วเงยหน้ามองเจ้าเสือร้ายที่มันทำท่าจะขย้ำเธอพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD