İnci için hayatının en bitmek tükenmek bilmeyen haftası geride kalmıştı. Normalde iş yoğunluğu yüzünden o kadar hızlı geçerdi ki zamanı, hangi günde olduklarını bile takip edemezdi bazen. Ama geride bıraktıkları şu dört günü, ağır çekimde yaşadığına neredeyse emindi. Niye böyle işliyordu zaman? Hiç sevmediği bir şeyi yapmak zorunda olduğu güne yaklaşırken su gibi akıp geçiyordu halbuki.
Mesela şimdi, Yiğit'i görme vaktine bir saatten az kalmışken ısrarla ilerlemeyen dakikalar, Yiğit'in yanında olduğu zaman bardaktan boşanırcasına akacaktı kesin. Ayrıca buna, sevdiği adamı günlerdir hiç görmemiş olmasının verdiği hasret de eklenince emindi ki daha farklı işleyecekti zaman.
Evet, maalesef bu sürede Yiğit’i hiç göremediği yetmezmiş gibi, en ufak bir adım attığına da şahit olamamıştı İnci.
