ตอนที่ 16
“ไม่จริงสักหน่อย ถึงไม่มีรูปพวกนั้นอยู่ในอัลบั้มรูป คุณป๋าก็ยังรักกระถินอยู่ดี” แค่พื้นที่เล็กๆ ให้เขาเก็บบางคนไว้เป็นความทรงจำก็ยังทำไม่ได้ โตยธรนี่แสบจริงๆ ส่งมารมาป่วนชีวิตเขาได้ตลอด
“ไม่จริง!” กันต์กนิษฐ์โต้กลับเสียงสั่นพร่า สะบัดศีรษะจนเส้นผมกระจาย น้ำตาไหลอาบสองแก้มแดงราวกับกลีบกุหลาบ หลุดเสียงสะอื้นออกมาเป็นระยะ
“ถ้ารัก คุณป๋าก็ต้องยอมให้กระถินเอารูปไปใส่ไว้สิคะ” เด็กหญิงกันต์กนิษฐ์ยกแขนป้อมขึ้นวางบนบ่ากว้าง ฉีกยิ้มกว้างเห็นฟันซี่เล็กๆ ทั้งปากออดอ้อนตาใสแจ๋วราวกับลูกแก้ว
อยากบอกว่าไม่จำเป็น ทว่านัยน์ตาใสซื่อและใบหน้าเปี่ยมด้วยความหวังทำให้เขาตัดสินใจปฏิเสธไม่ลง
“ตกลงครับคนเก่ง คุณป๋ายอมให้กระถินเอารูปมาใส่ก็ได้ แต่ไม่เยอะนะ” เขากำชับกำชาไว้ก่อน เพราะไม่เช่นนั้นในอัลบั้มรูปที่เคยมีมนต์สิกานต์ครอบครองจะตกเป็นของยายตัวยุ่งโดยฉับพลัน
“เย้! คุณป๋าใจดีที่สุดเลยค่ะ กระถิ
