นางบำเรอขัดดอก

ตอนที่ 1.2

“พ่อเลี้ยงครับจะเอายังไงกับเรื่องคุณนายสายหยุดครับ เพราะว่ามันจะถึงกำหนดไถ่โฉนดที่ดินคืนแล้วนะครับ” ไม้เมือง เลขาฯ ของพ่อเลี้ยงพิพัฒน์ถามด้วยความสงสัยในตัวเจ้านายของเขาว่าจะเอาอย่างไรกับเรื่องของคุณนายสายหยุดที่โดนผีพนันเข้าสิง จนต้องเอาโฉนดบ้านมาจำนองกับพ่อเลี้ยงเขา

“หึหึ นายไม่ต้องกังวลไปหรอกไม้ เพราะฉันได้ยื่นข้อเสนอกับคุณนายสายหยุดไปแล้วว่าต้องทำยังไง”

พ่อเลี้ยงพิพัฒน์พูดไปยิ้มไปเมื่อคิดถึงข้อเสนอกับคุณนายสายหยุด ถ้าอยากจะได้โฉนดบ้านคืนนั้นต้องส่งลูกสาวมาทำงานใช้หนี้กับเขา แต่ไม่มีใครรู้หรอกว่างานที่เขาจะให้สาวน้อยหน้าหวานทำมันคืองานอะไร และเขาก็ได้คิดแผนนี้ขึ้นมาเมื่อหลายอาทิตย์ก่อนหลังจากกลับมาจากตลาด โดยให้คนไปสืบมาว่าสาวน้อยหน้าหวานที่เขาเจออยู่ที่ตลาดในวันนั้นเป็นใครและมีชื่อเสียงเรียงนามว่าอะไร

ตอนนี้เขาก็ได้รู้แล้วว่าเธอเป็นใคร และยิ่งมารู้อีกว่าแม่เลี้ยงของเธอถูกผีพนันเข้าสิงแบบนี้ เขาจึงได้ยื่นมือเข้าไปช่วยพร้อมกับให้กู้เงินสดจากเขาสิบล้านโดยไม่มีหลักประกันใด ๆ เลย เพียงแค่คุณนายสายหยุดพาลูกสาวมาทำงานใช้หนี้กับเขาได้ แค่นี้ก็ถือว่าเป็นการใช้หนี้ที่คุ้มค่ามากแล้ว

“ทำยังไงครับพ่อเลี้ยง?” อย่างไรไม้เมืองก็งงอยู่ดีว่าพ่อเลี้ยงของเขาหมายถึงอะไร และคิดอะไรถึงได้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แบบนี้ แทนที่จะคิดถึงเงินที่ตัวเองให้คนอื่นกู้ไปโดยไม่มีอะไรเป็นหลักประกันแถมโฉนดบ้านและไร่ก็เอามาจำนองพร้อมกับเอาเงินสดไปอีกตั้งเยอะ แต่นี่อะไรกลับยิ้มหน้าระรื่นหน้าบานเชียว

“เดี๋ยวอาทิตย์หน้านายก็จะรู้เองไม้” พ่อเลี้ยงพิพัฒน์เอ่ยทิ้งท้ายให้เลขาฯ ของตัวเองขบคิดก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องทำงาน

“เดี๋ยวก่อนสิครับพ่อเลี้ยง” ไม้เมืองร้องตามด้วยความไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมต้องรอให้ถึงอาทิตย์หน้า แทนที่จะบอกเขาให้รู้วันนี้เลยให้จบ ๆ ไป แสดงว่าพ่อเลี้ยงพิพัฒน์ต้องมีอะไรแอบแฝงอยู่เป็นแน่ถึงได้ยิ้มเจ้าเล่ห์เดินออกไปแบบนั้น

“คุณพ่อคะ เรื่องที่คุณแม่พูดมันจริงใช่ไหมคะ?” อลินชาเข้ามาถามพ่อของตัวเองเพื่อความแน่ใจว่าเรื่องที่แม่เลี้ยงของเธอพูดนั้นมันเป็นเรื่องจริงรึเปล่า

“มันเป็นเรื่องจริงลูก แต่พ่อก็ไม่ให้อลินไปทำงานหรอกนะ” ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว อรัณก็เลยบอกลูกไปตรง ๆ เลยว่าเรื่องที่ภรรยาของเขาพูดกับลูกเขานั้นมันเป็นเรื่องจริง แต่เรื่องที่จะให้ไปทำงานนั้นเขาไม่มีทางจะให้ลูกสาวเขาไปทำแน่ ถ้าไปก็เท่ากับเดินเข้าถ้ำเสือเลยก็ว่าได้ ยิ่งอลินชาตอนนี้โตเป็นสาวเต็มตัวแล้ว ถ้าเข้าไปมีหวังโดนเสืออย่างพ่อเลี้ยงพิพัฒน์จับกินแน่ งานนี้เขาจะค้านหัวชนฝาเลย จะทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้อลินชาไปทำงานที่นั่น แถมตอนนี้ก็ช่วงปิดเรียน อลินชาจึงได้กลับมาอยู่บ้านกับเขา

“แสดงว่ามันเป็นเรื่องจริง แล้วถ้าคุณพ่อไม่ให้อลินไปทำงานใช้หนี้แล้วคุณพ่อจะหาเงินที่ไหนมาใช้หนี้และไถ่โฉนดบ้านของเราคืนมาคะคุณพ่อ” หญิงสาวรู้ว่าพ่อของเธอรักเธอมาก แต่หญิงสาวก็ไม่อยากให้ทุกคนลำบาก ถ้าคนที่จะลำบากจริง ๆ ขอเป็นเธอเถอะ

“อลินไม่ต้องห่วงนะลูก เพราะพ่อไม่มีวันปล่อยให้สมบัติของเราตกไปอยู่ในมือของคนอื่นแน่ ๆ แต่ที่มันเป็นแบบนี้เพราะแม่เลี้ยงของลูกเองที่ติดการพนันจนต้องทำให้ทุกคนในครอบครัวเดือดร้อนกัน”

“คุณอย่ามาว่าฉันนะคุณอรัณ” คุณนายสายหยุดส่งเสียงเข้ามาแต่ไกลเมื่อโดนสามีเอ่ยพาดพิงถึงแบบนี้ แต่มันก็จริงอย่างที่สามีเธอว่า เพราะเธอเป็นคนสร้างเรื่องขึ้นมาจริง ๆ แต่มีหรือเธอจะแคร์

“หยุดเดี๋ยวนี้นะคุณสายหยุด ก็เรื่องที่ผมพูดมันเป็นเรื่องจริง” อรัณตวาดภรรยาด้วยความไม่พอใจ ทำไมต้องเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ลูกสาวเขาฟังด้วย ทั้ง ๆ ที่เรื่องนี้มันควรจะเป็นความลับสำหรับเขาและภรรยา แต่ภรรยาของเขาก็ยังขัดคำสั่งไปเล่าให้ลูกเขาฟังจนทำให้เขาคิดไม่ตกเลยตอนนี้ ถ้าอลินชาอยากไปทำงานใช้หนี้ขึ้นมาจริง ๆ เขาก็เอาไม่อยู่แล้วงานนี้ นอกจากปล่อยให้ไปทำตามที่ต้องการ

“ทำไมฉันจะพูดไม่ได้ ก็ในเมื่อมันเป็นปากของฉัน” แทนที่คุณนายสายหยุดจะสำนึกในคำของสามี แต่นี่อะไรยิ่งโดนว่ายิ่งเดือดขึ้นเท่านั้น

“ออกไป!” อรัณชี้หน้าไล่ภรรยาของตัวเองให้ออกจากห้องไป ถ้าขืนอยู่นานกว่านี้มีหวังได้ทะเลากันเป็นเรื่องใหญ่ให้อลินชาได้เห็นแน่ คนที่เขาเป็นห่วงที่สุดในตอนนี้ก็มีแต่อลินชาคนเดี๋ยวเท่านั้น

“ฉันไปก็ได้ไม่ต้องมาไล่ฉันหรอกคุณอรัณ อลินฉันหวังว่าเธอจะโตพอที่จะคิดอะไรเป็นนะ” ก่อนออกจากห้องไปคุณนายสายหยุดหันไปพูดทิ้งท้ายกับอลินชาเพื่อย้ำให้รู้ถึงบุญคุณ ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แล้วเธอไม่มีบุญคุณอะไรให้อลินชาสำนึกเลย

“อลินอย่าไปใส่ใจและเก็บคำพูดของคุณสายหยุดมาคิดเลยนะลูก” เมื่อเห็นว่าเหลือกันสองคนพ่อลูกแล้วอรัณเลยหันมาพูดกับลูกสาวของตัวเอง เขารู้ว่าลูกสาวของเขาเป็นคนขี้สงสารใจอ่อน แต่เขาก็ไม่อยากให้ลูกสาวเอาความสงสารมาทำร้ายตัวเอง

“ค่ะคุณพ่อ งั้นอลินไม่รบกวนคุณพ่อแล้วนะคะ” หญิงสาวรับคำพ่อแล้วขอตัวออกจากห้องไป ตอนนี้ในหัวของเธอมีแต่เรื่องโฉนดบ้าน และไร่ที่แม่เลี้ยงของเธอเล่าให้ฟังเต็มไปหมด ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็มีแต่ตัน แต่มีทางเดียวที่จะช่วยได้ก็คือไปทำงานที่บ้านไร่ใจอสูร

เมื่อเหลือตัวคนเดียวในห้อง อรัณก็พยายามคิดหาหนทางออกกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่จนแล้วจนรอดเขาก็คิดไม่ออกอยู่ดีว่าจะทำอย่างไรถึงจะได้ทุกอย่างกลับคืนมาเป็นของตัวเอง ถ้าภรรยาของเขาไม่ถูกผีพนันเข้าสิงจนหลงผิดไปเรื่องทุกอย่างมันก็ไม่เป็นแบบนี้ แถมยังไปกู้เงินเขาเพิ่มอีกตั้ง 10 ล้าน ตาย ๆ เขาจะไปหาเงินมาจากที่ไหน จะไปขอให้จักรเพื่อนรักของเขาช่วยก็ไม่ได้ เพราะจักรได้ช่วยเขามาเยอะแล้ว ครั้งนี้เขาจึงอยากจะแก้ด้วยตัวเองบ้าง