ตกบันไดหัวใจพลอยรัก

ฮันนีมูนหลอกๆปั่นป่วนหัวใจ

เวคินทร์ได้นัดหมายให้ภิลพไปเจอกันที่โรงแรม ณ สถานที่ท่องเที่ยวเลยเพื่อความคล่องตัวและหลีกเลี่ยงการถูกจับตามอง การกระทำเช่นนี้ยิ่งไปตอกย้ำความคิดของพลอยรักที่ว่าเขาทั้งสองคนเป็นคู่รักกันแต่ต้องปกปิดให้เธอยิ่งเชื่อสนิทใจเข้าไปอีกว่ามันต้องใช่อย่างที่คิดแน่ๆ ก็ยิ่งทำให้พลอยรักย่ามใจไม่เคยคิดที่จะระมัดระวังเรื่องวางตัวกับเวคินทร์และภิลพสักเท่าไร

"พลอย ไอ้คิน ทางนี้" ภิลพที่ถึงก่อนแล้วโบกมือให้คนทั้งคู่ที่กำลังเดินเข้ามาในล็อบบี้

"นี่กุญแจของแกกับพลอย ฉันเช็คอินให้เรียบร้อยขึ้นห้องกันได้เลย" ภิลพไม่พูดพร่ำทำเพลงรีบจัดแจงทุกอย่าง

"ขอบคุณค่ะ แล้วห้องลพล่ะคะ" พลอยรักลถามเสียงใส

"อยู่ข้างๆเลยครับมีอะไรเคาะได้ตลอด" ภิลพพูดติดตลก

"อะแฮ่ม จะเข้าห้องได้หรือยัง" เวคินทร์ขัดจังหวะ

"เอ่อ ความจริงอุตส่าห์มาถึงนี่ทั้งที คินกับลพนอนห้องเดียวกันได้นะคะ พลอยอยู่คนเดียวได้" พลอยรักเสนอด้วยความหวังดี

"อืม ก็ดีนะ พลอยจะได้ไม่อึดอัด" เวคินทร์เห็นด้วยแต่คนละเหตุผลกับของพลอยรัก

"ได้ ไม่มีปัญหา" ภิลพยื่นกุญแจอีกห้องสลับให้พลอยรักไป

"ขอให้มีความสุขกับ ฮันนีมูนนะคะ" พลอยรักยิ้มและโบกมือเล็กๆให้ชายทั้งสองคนก่อนเดินเข้าห้องตัวเอง พูดมีความหมายเป็นนัยๆว่าเขาทั้งสองคนจะได้มาสวีทแบบไม่ต้องระแวงสายตาผู้คน

ระหว่างที่ต่างคนต่างเข้าห้องและจัดแจงวางของในห้องพัก สักพักภิลพและเวคินทร์ก็มาเคาะประตูที่หน้าห้องพลอยรัก

"ไปหาอะไรทานกันครับ" ภิลพพูดขึ้นทันทีที่พลอยรักเปิดประตูห้อง

"กำลังหิวพอดีเลยค่ะ" พลอยรักยิ้มแหยลูบท้องตัวเอง

ภิลพปราดตัวเข้ามาทางด้านข้างของพลอยรักพร้อมทำท่าวงแขนคล้ายๆว่าจะให้พลอยรักควงแขนเขาด้วยหน้าตาทะเล้นขี้เล่น ซึ่งพลอยรักก็ยอมทำแต่โดยดีเพราะนึกสนุกแบบเพื่อนก็อดไม่ได้ที่จะมีสายตาหมั่นไส้เล็กน้อยจากเวคินทร์

"พอทานอาหารกันเสร็จ เราไปเดินเล่นชายหาดกันนะครับ มีบาร์ค็อกเทล นั่งชิลๆใกล้หาดครับ" ภิลพนำเสนอโปรแกรมต่อ

ระหว่างที่นั่งทานอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อยพลอยรักยิ่มกริ่มเหมือนเด็กมาก ความสดใสของเธออยู่ในสายตาของเวคินทร์ไม่น้อย

และเมืี่อทั้งสามคนทานอาหารเสร็จก็ได้พากันมาเดินตามแนวชายหาด

"หัวหินนน" พลอยรักตะโกนชูแขนพร้อมทำท่าสูดหายใจเข้าไปเต็มปอด

"พลอยไม่เคยมาหรือครับ" ภิลพถาม

"ค่ะ บ้านนอกน่าดู" พลอยตอบติดพูดเล่นแต่ก็เศร้าไปด้วยเล็กน้อย

"ไม่หรอกครับ คิดซะว่าผมคือคนแรกที่พาคุณพลอยมาเที่ยวทะเล"

"เดี๋ยวไอ้ลพ นี่มันฮันนีมูนของฉันนะ" เวคินทร์แซะ

"พลอยยกให้เป็นฮันนีมูนของลพกับคินดีกว่าค่ะส่วนพลอยก็พลอยได้อาศัยมาเที่ยวด้วย" พลอยรักแทรก

"ฮึ" ภิลพกลั้นขำไว้ในขณะที่เวคินทร์ยิ้มแห้ง

"ไปครับไปนั่งดื่มชิลชิลกันดีกว่า ร้านอยู่ใกล้ๆนี่เองภิลพชวน

"ค็อกเทลสำหรับคุณผู้หญิงครับ" ภิลพสั่งมาการิต้าให้กับพลอยรัก

"พลอยดื่มไม่เก่งนะคะ" พลอยรักออกตัว

"ไม่เมาหรอกครับแค่มึนๆหลับง่าย" ภิลพกวน

"เอา ชนแก้ว" ภิลพที่ดื่มค็อกเทลเหมือนกับพลอยรักหันไปเรียกเวคินทร์และพลอยรัก

ทันทีที่ชนแก้วเสร็จเวคินทร์ที่สั่งออนเดอะร็อคก็กระดกจนหมดแก้ว

"เบาเพื่อนเบา" ภิลพเบรคเพืี่อนรัก

"นานๆทีไม่เป็นไรหรอกฉันคอแข็งแกก็รู้" เวคินทร์ค้าน

ทั้งสามนั่งดื่มไปคุยไปจนเริ่มมีแก้วที่สอง สามและสี่.....เสียงหัวเราะของทั้งสามคนเหมือนว่าจะคุยกันสนุกสนานมากแต่ที่จริงแล้วก็ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอลที่บรรยากาศพาไปถึงแม้จะคุยได้ศัพท์ไม่ได้ศัพท์บ้าง

ภิลพเองทั้งที่เป็นคนเบรคเพืีอนให้ค่อยๆดื่มแต่ตัวเองกลับเมาเสียก่อน

จนเวลาล่วงไปเกือบเทีี่ยงคืน

"พรุ่งนี้ผมมีโปรแกรมพาพลอยไปเที่ยวต่ออีกเยอะเลยนะครับ ตลาดหัวหินของกินยามเย็นเยอะมากๆเลยพลอยน่าจะชอบ" ภิลพพูดแต่เสียงก็เริ่มออกอาการกรึ่มๆเล็กน้อย

"กลับห้องกันดีกว่าไอ้ลพ พลอย" เวคินทร์ที่ถึงดื่มเข้าไปมากแต่ก็ยังมีสติอยู่

"โอเคค่ะพลอยก็ง่วงแล้วเหมือนกัน" พลอยรักเสียงอ้อแอ้

เวคินทร์ประคองพลอยรักมาที่ห้องส่วนภิลพเดินเซบ้างตรงบ้างจนมาถึงห้องพอเปิดประตูห้องได้กะว่าจะให้ภิลพเดินเข้าไปในห้องก่อนแต่พลอยรักดันผละตัวออกจากการประคองของเขาแล้วเดินดุ่มๆเข้าไปในห้อง เขาเลยต้องปล่อยให้เธอเข้าไปส่วนภิลพที่รู้เรื่องบ้างเป็นบางครั้งเวคินทร์ก็ประครองให้มานอนที่โซฟาแทน ห้องที่ภิลพได้จองไว้เป็นห้องชุดขนาดใหญ่ที่มีห้องนอนและโซนห้องรับแขกแยกกัน

เวคินทร์เดินตามเข้าไปดูพลอยรักที่เมาแม้กระทั่งค็อกเทลเพราะดื่มไม่เป็นแต่ก็ดื่มเข้าไปไม่น้อย เมื่อเขาเดินมาที่เตียงก็พบว่าพลอยรักนอนไม่ได้สติ เขานั่งลงที่เตียงหวังจะเอาผ้าเย็นมาเช็ดหน้าให้ ทันใดนั้นพลอยรักจู่ๆก็ละเมอเพราะความเมามากอดเขาแล้วละเมอ

"ป้าจ๋าาา รอพลอยนะ พลอยรักป้านะ" พลอยรักละเมอพร้อมโผเข้ากอดเวคินทร์แบบไม่ปล่อย เธอละเมอถึงป้าศรีพรรณของเธอนั่นเอง

เวคินทร์พยายามจะแกะมือของเธอออกเพืี่อพาเธอนอนแบบสบายๆแต่มือเธอแน่นเหมือนตุ๊กแกไม่ยอมปล่อยง่าย เขาจึงเลยตามเลยคืนนั้นทั้งคืนพลอยรักและเวคินทร์ก็หลับไปในท่าที่กึ่งนั่งกึ่งนอนโดยมีพลอยรักคล้องมือตัวเองกอดคอเขาเอาไว้

เวคินทร์จ้องมองหน้าแก้มใสที่มีเลือดฝาดของพลอยรักแล้วในใจก็คิดว่าช่างไม่ระวังตัวเอาเสียเลยนี่ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะพลาดท่าเสียทีไปแล้วก็ได้ คิดได้แค่นั้นก็ผลลอยหลับตามพลอยรักไป

.......................................................................

เช้าวันรุ่งขึ้น

พลอยรักตื่นขึ้นมาก่อนเวคินทร์เธอไม่เคยจะเฉลียวใจกับความใกล้ชิดกับเวคินทร์หรือภิลพเลยเพราะเชืี่อมาตลอดว่าเขาทั้งคู่ไม่ชอบผู้หญิงเธอปลอดภัยเหมือนอยู่กับเพื่อนสาวแน่ แต่ก็ตกใจอยู่ไม่น้อยที่อยู่ๆตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองกำลังกอดคอเวคินทร์อยู่

คราวนี้เป็นพลอยรักบ้างที่มีจังหวะได้มองหน้าเข้มของเวคินทร์ ถึงเขาจะมีหน้าคมเข้มแต่ผิวก็ขาวใสเกลี้ยงเกลา หนวดเคราเกลี้ยงเหมือนเพิ่งผ่านการโกนมา ร่างกายมีกลิ่นหอมของน้ำหอมที่ไม่บอกก็รู้ว่าเป็นเคาเตอร์แบรนด์ดัง นับว่าเป็นผู้ชายที่ดูแลตัวเองดีพอสมควร การได้จ้องมองเขาแบบระยะประชั้นชิดแบบนี้ก็ทำให้พลอยรักแอบใจเต้นไม่เป็นจังหวะเธอเองก็แปลกใจ

"ใจจะเต้นทำไมเนี่ยไอ้พลอย" พลอยรักปรามอาการตัวเอง

"หล่อๆแบบนี้ไม่น่าเล้ยยย เสียดายแทนผู้หญิงไทย" พลอยรักพูดบ่นออกมาด้วยความเสียดายว่าเขาไม่ใช่ชายแท้พร้อมดึงสติที่ตัวเองเผลอใจเต้นไป

ทว่าเสียงพึมพำของเธอทำให้เวคินทร์รู้สึกตัว พอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาพลอยรักก็นึกขึ้นได้ว่าตัวเองยังกอดคอเขาอยู่เลยรีบสปริงตัวออกจากเขาทันที

"อ้าว พลอยตื่นแล้วหรือ" เวคินทร์ตื่นขึ้นพร้อมจับที่ต้นคอ

"คินเป็นไงบ้างคะพลอยขอโทษที่หนักไปหน่อย" พลอยรักถามยิ้มแห้ง

"ปวดคอ" เวคินทร์ตอบสั้นแต่ก็ทำให้พลอยรู้สึกผิด

"คราวหลังดื่มไม่เป็นก็อย่าฝืนไม่ต้องตามใจไอ้ลพมันหรอก" เวคินทร์ดุเธอเพิ่ม

"เอ๊ะนี่พลอยอยู่ห้องไหนคะเนี่ยทำไมพลอยถึงอยู่กับคินแล้วลพล่ะ" พลอยเพิ่งจะได้คิด

"อยู่โซฟาโน่น" เวคินทร์โบ้ยมือออกไปทางประตูห้องนอน

"ตายแล้วลพ" พลอยรักรีบลุกไปตามที่มือเวคินทร์ชี้ทันที

"พลอย ตื่นแล้วหรือ แล้วนี่ห้องไหนเนี่ยทำไมผมมานอนตรงนี้" ภิลพเริ่มสร่าง

"ก็เมาทั้งคู่ ฉันลากไหวเท่านี้เลยต้องปล่อยแกนอนนี่ ส่วนพลอยคงคิดว่าถึงห้องตัวเองเดินเข้ามาไม่ฟังเสียงฉันเห็นเขาเมาเลยปล่อยให้นอนไป" เวคินทร์เฉลย

"พลอยขอโทษนะคะที่ทำคืนสวีทของพวกคุณพัง" พลอยรักหน้าจ๋อยรู้สึกผิดแถมอายเล็กน้อย

"โอ้ยไม่เป็นไรครับ เรื่องเล็กผมนอนไหนก็ได้" ภิลพตอบ

"พลอยขอตัวกลับห้องก่อนนะคะขอไปอาบ..น้ำก่อน..." พลอยรักพูดติดขัดเพราะเก้อเขิน

...........................................................................

ระหว่างที่พลอยรักกำลังเปิดเรนชาวเวอร์อาบน้ำสระผมอยู่นั้นพลันเธอก็ระลึกถึงใบหน้าอันหล่อเกลี้ยงเกลาไร้ท่ี่ติของเวคินทร์

"ไม่ ไม่ ไอ้พลอย เขามีแฟนแล้วที่สำคัญไม่ได้ชอบชะนี" พลอยรักดึงสติกลับมาด้วยการตบหน้าตัวเองเบาๆ

................................................................................