Malapit nang sumapit ang alas quatro ng hapon nang mag pasyang umahon si Amara.
Kung hindi pa mangulubot ang kanyang palad at talampakan ay hindi pa siya titigil sa pag babalik-balik sa pampang at sa dagat.
Amara pouted when her stomach grumbled, she’s hungry...
Hinayaan niya na nga lang malipasan siya ng gutom sa pag babaka-sakaling mawala rin iyon ng tuluyan, pinagod niya na rin ng lubos ang kanyang sarili sa pag langoy upang sana ay maalis sa knayang isipan ang tungkol sa pagkain kaya lamang ay mas lalo pa yatang lumala.
“Hmm, you and your empty pockets Amara...”
Tila isang baliw na kausap niya sa sarili saka pasalampak na naupo sa buhangin.
Sandali pa siyang napa simangot nang marinig ang ingay ng grupong naroon pa rin hanggang ngayon, kumakain kasi ang mga ito.
She felt her hun
