คนป่าที่ 15
กินข้าวนิ่ม
ไม่ไกลจากถ้ำของว่านลุ่ย เสียงกุกกักของฟันที่กระทบกันในปาก หญิงสาวห่อตัวเองด้วยหนังหมีไว้แน่น เท้าทั้งสองออกแรงก้าวเดิน หากไม่ไปให้ไวกว่านี้ นางคงถูกพี่สาวจอมยั่วและคนอื่นๆ หัวเราะเยาะแน่ๆ
เมื่อวานนางดุด่าพี่หมีไปรอบหนึ่ง คิดไม่ถึงวันนี้เค้าถึงกับบังคับให้นางต้องออกจากถ้ำ ทั้งๆ ที่ตนก็ส่ายหน้าไม่ยินยอมแล้วแท้ๆ แต่เค้ายังคงแบกนางออกมา กลายเป็นที่น่าขบขันของทุกคนในหมู่บ้าน!
หิมะขาวโพลน เมื่อครู่ว่านลุ่ยถูกพี่หมีแบกขึ้นบ่าราวกับบ๊ะจ่างก้อนหนึ่ง เค้าพานางเดินตัดหมู่บ้าน เสียงหัวเราะขบขันทิ่มแทงใจนางนัก แม่แต่พี่สาวจอมยั่วและน้องสาวตะวันจันทรายังส่งเสียง คิก คิก ตามหลัง สร้างความอับอายเสียยิ่งกว่าตอนถูกควบขับต่อหน้าผู้คนอีก
คนอื่นๆ เพียงสวมใส่หนังสัตว์เล็กน้อยก็อยู่ได้แล้ว ต่างกับว่านลุ่ย นางแม้ห่อตัวไว้สามชั้น ยังคงหนาวสั่นสะท้าน แม้แต่เด็กชาวป่าตัวเล็กยังวิ่งแก้ผ้า
