เพทาย Say ::
งานวันเกิดนี่โคตรจะวุ่นวายเลย ไม่มีเลยความสงบ ผมแบกไอ้ไทม์เข้ามาในบ้าน แม่ผมตกใจมากกับคราบเลือดบนตัวของไอ้ไทม์ แต่พอลุงทีบอกว่าพ่อเป็นคนทำเท่านั้นแหละ หน้าถอดสี แม่ผมนะเหรอ เปล่า!!! พ่อผมเนี่ย หน้าถอดสี แต่ก็ยังหน้านิ่งต่อหน้าแขก เก็บอาการเก่ง
“นายน้อย!! เกิดอะไรขึ้น เป็นอะไรรึเปล่า” มือเล็ก ๆ ของคนตัวเล็กที่มาสัมผัสหน้าของผมในชุดฟูฟ่อง มันทำเอาผมตกใจ ไม่ใช่แค่ผมที่ตกใจ พ่อผมก็ตกใจ
“นี่มันชุดอะไรของเธอเนี่ย!!!!”
“ฉัน ฉันนนน โดนบังคับค่ะ คุณธาวินบอกถ้าฉันไม่ใส่ จะบังคับให้แก้ผ้าเดิน นายน้อยไม่ได้เจ็บใช่ไหม” เสียงสั่นเหมือนจะร้องไห้ ทำให้ผมตวัดสายตาควับไปมองหน้าน้องชายที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แต่แบบนี้มันนนน…ควรจะฉีกให้ไม่เหลือชิ้นดี แค่คิดก็…….
“คุณเอวาาาา ผมครับ ผมสิคร้าบบบบที่เจ็บ” คนสะเหร่อที่เรียกร้องความสนใจจากเมียชาวบ้าน ทำให้ผมต้องคว้ามือเล็ก ๆ ที่กำลังจะไปดูไอ้ไทม์
