คำถามเดียวช็อคและชาไปทั้งตัว ฉันรีบหันไปส่ายหน้าให้นายน้อย เพื่ออยากให้เขาปฏิเสธ ฉันกลัวการที่จะกลับบ้าน ฉันได้แต่ส่งสายตาอ้อนวอน แต่สายตาของนายน้อยมันบอกฉันแล้ว ว่าไม่ยอมแน่ ๆ นายน้อยจะต้องพูดความจริงแน่ ๆ จะเป็นยังไงต่อ ฉันเดาภาพไม่ออกเลย
“ว่าไงครับ ทั้งสองคนเป็นอะไรกัน” สายตาที่คาดคั้นคำตอบแบบนี้ นายน้อยต้องบอกความจริงแน่เลย
“แค่เพื่อนร่วมงานไงพี่เอ็ม ฉันไม่ได้มีแฟน ทำไมถึงไม่เชื่อใจกันเลย” ฉันรีบชิ่งตอบ ก่อนที่นายน้อยจะตอบออกมา แต่สายตาของนายน้อยกลับเปลี่ยนไปทันที
“พอกันที!!!! เธอเองก็ไม่ต่างอะไรจากโมนา ฉันเป็นลูกผู้ชายพอ ใช่ ก่อนหน้านี้คบกัน แต่ตอนนี้เราเลิกกันแล้ว” มือใหญ่สะบัดมือของฉันออกอย่างไร้เยื่อใย มันช็อคมาก สายตาเย็นชาของนายน้อย มันเหมือนกับสายตาที่เขามองคุณโมนา ทำไมมันถึงรู้สึกจุกจนพูดไม่ออก
“ตามไปเอวา” เสียงของคุณเพชรบอกฉันด้วยความรีบร้อน อาการเขินอายพี่ชายฉันไม่มีอีก
