เกือบสิบวันก่อนเดินทางไปพม่า ธานินทร์พยายามโทรหาสองสาว แต่ก็ไม่มีคนยอมรับสาย ทั้งแก้วกานดาและทรายหอมหายไปจากวรจรของเขา เพราะงานที่ยุ่ง แต่เขาก็ไม่ลืม เขาไม่ละความพยายาม ชายหนุ่มสืบหาจากนามสกุลของทรายหอม และแล้วเขาก็ได้เจอ
“อะไรของนายนี่ธานินทร์มาทำอะไรที่นี่ โรงงานวัฒนาไพศาลผลิตเครื่องพลาสติกและถ้วยชามเซรามิค นายจะมาทำอะไรที่นี่ ไหนบอกจะพาพี่มาหาที่ทางทำร้านใหม่”
“ก็มาหาแถวนี้ไงครับพี่ธาดา ผมไม่รู้ว่าโรงงานนี้เป็นของครอบครัวของน้องทรายหอมหรือเปล่า”
“นี่อะไรกันธานินทร์ วันหลังไม่ต้องพาพี่มาด้วยนะ เสียเวลาทำงาน”
“โธ่ พี่ธาดาครับ คิดซะว่าช่วยน้อง นี่ผมลงทุนสืบเลยนะครับ รู้แล้วว่าบ้านอยู่ไหน”
“แล้วนี่ต้องไปสืบเรื่องของแก้วกานดาอีกไหม “
“ไม่ครับผมไม่ได้ชอบแก้วกานดา ผมชอบทรายหอม” ธานินทร์ตอบเสียงดังฟังชัด
“กลับได้รึยัง พี่ต้องไปเก็บเสื้อผ้าที่คอนโด “
“ของผมเก็บแล้ว งั้นเดี๋ยวผมส่งพี่ที
