คุณสุเทพและคุณมยุรี นั่งฟังแก้วกานดาเล่าเรื่องราวของครอบครัวอย่างตั้งใจ ทั้งสองคนพอจะรู้เรื่องราวมาบ้าง เพราะอดีตเคยติดต่องานกับพ่อและแม่ของแก้วกานดา แต่เพราะสองคนเสียชีวิตไปแล้ว ทำให้ลืมเลือนไปบ้างและธุรกิจต่างๆปล่อยให้ลูกทั้งสองคนจัดการ
“คุณสารัฐ คุณดาหลา สกุลบริรักษ์ ทั้งสองคนเป็นคู่ค้าทางธุรกิจกับเรา พ่อยังเสียดายที่ทั้งสองคนด่วนเสียชีวิตเร็วเกินไป สองทำงานซื่อสัตย์ ร้านเพชรของเราส่งงานให้โรงงานของคุณสารัฐทำตลอด เวลามีลูกค้าจากต่างประเทศ เราก็ส่งไปพักที่โรงแรมของคุณสารัฐและคุณดาหลา ลูกค้าของเราชอบทองที่ร้านพ่อหนูแก้วมาก เพราะออกแบบรูปทรงสวยงาม ลุงจำได้นะ ลุงกับป้ายังไปงานศพของพ่อกับแม่หนูเลย แต่เราลืมไปว่าทั้งสองมีลูกสาว เพราะวันนั้นจำได้ว่า เห็นแค่ลุงกับป้าและลูกสาวของเขา”
“หนูแก้วกานดา ช่างละม้ายคล้ายพ่อกับแม่เหลือเกิน ดีแล้วลูกที่เราได้มาเจอกัน อยู่เสียที่บ้านป้าดีกว่านะ หนูทรายหอ
