EXODUS: Collection Of Flames & Passion

2. Let Out the Beast [TAO]

VANESSA DELGADO'S POINT OF VIEW

IT'S BEEN almost a year, isang taon na mula ng kunin ako ng lalaking ito. Isang estranghero ang kumuha sa akin habang palabas ako sa Starbucks noon. Isang taon na mula ng kidnapin niya ako at itago sa isang maliit na bahay na ito. Hindi ko alam ang motibo at 'di ko maintindihan kung bakit n'ya nagawa 'to. Edward, 'yan ang pangalan na ibinigay niya sa akin. Ang akala ko noon ay papatayin niya ako, at pinagdasal ko na rin na sana ginawa na lang niya. Pero ngayon, ito ako, prenteng nakaupo habang nakamasid sa kanya. Nakatingin ako sa kanya habang nanonood siya ng TV, pinaglalaruan ko ang tali ng aking kamay at ng aking paa. 

Sa totoo niyan maluwag naman ang tali nito pero di ko magawa ang tumakas.  Ayokong tumakas, na tila ba gusto ko na rin dito. Ayoko namang i-romanticize ang Stockholm syndrome minsan nga nagsi-self diagnose na ako e. Pero alam ko sa sarili ko na choice ko ng manatili pa rito. Napatingin ako pinapanood niya at nakita ko na naman ang mukha ko sa screen. Napangiti ako ng mapait, lalo na t'wing naalala ko na inabot ng dalawang buwan bago mapagtanto na nawawala ako. 

Is that how invisible am I?

Vanessa Delgado, the daughter of Hernan Delgado from the multi-million Realtec Coorporation, is still missing. Php 200,000 ang magiging reward sa makakakita at makakapagturo kung nasaan man ang naturang dalaga.

Yan ang sabi ng reporter sa TV napahinto ako sa paglalaro dahil doon at napatingin sa kanya, sa lalaking nakaupo sa may sofa. Pakiramdam ko hindi ako makahinga nang makita ko ang reaksyon niya sa balita na nasa TV. Ang pagngisi niya at pagtawa na tila ba isang biro ang nasa telebisyon.

 "Tanga, 'di ko kayo hahayaan na makita siya ulit. She's mine." sabi niya at saka siya tumingin sa akin ng matalino gamit ang matapang n'yang mga mata. Tumayo 'sya sa kinauupuan n'ya at lumapit siya sa akin. He leveled himself onto me, nang dahil doon para akong hindi makahinga. Hindi dahil sa takot kung 'di dahil sa ganda ng mga mata niya, I'm weird right?

Dati hindi ko siya kayang titigan dahil nakakatakot nga siya pero habang nagtatagal ay nakakakita ako ng kaligtasan sa kanyang mga mata. His eyes felt like safe haven, his eyes gives me the things that I never had in my life. It gives the care and love that I wanted. The attention that I never felt before, being important, and weirdly, I felt loved. Para akong tanga dahil na-i-imagine ko ang feelings na 'yon sa pamamagitan lang ng pagtingin sa kaniyang mga mata.

Minsan naiisip ko, it's a good thing na na-kidnap din ako kasi nalaman ko kung importante ba talaga ako. At napagtanto kong hindi, it took them two months to notice that I was missing. And that two months made me realize that I will never gain my parent's attention and love. Kasi wala naman na 'yon sa akin, it seems like I was born to be avoided and Edward came into my life to give me what I wanted.

Edward doesn't look like a criminal. He comes here in a nice car, wearing good brand shirt, the food he always brings me were good food, and his watch is always new or expensive. This house is beautiful and my clothes are new. He speaks decently, minsan nga nakikita ko siyang nakikipag-usap sa telepono at mukhang mga foreigner pa ang kausap niya. He talks and acts like he came from a good background. Wala sa itsura niya ang kukunin ako at aangkinin. 

Sa pinakakaibang paraan nga lang. Sa isang paraan na nakakabaliw at nakakawala ng ganang mabuhay.

Tanging siya lang ang nag-aalala  sa akin. Sa mga simpleng titig niya, sa simpleng paghawak niya sa akin. Sa pag-angkin niya sa katawan ko, may iba ako nararamdaman. It's weird to feel this way, dati ayoko pero ngayon hindi na, gusto ko na at ibibigay ko pa.  At ang takot na dapat meron ako ay nawawala na at naglalaho. Naramdaman ko na lang ang kamay niya sa pisngi ko, marahan niya itong hinawakan at hinaplos.

"Alam mo naman na di ko na hahayaan na makita ka nila ulit diba?" tanong niya sa akin. Dahan-dahan akong tumango sa kanya bilang sagot. '

Ayoko na ring makita nila ako, I rather stay here and be his captive forever.' Huwag mo na akong ibalik. Akin ka na lang dahil ikaw naman ay akin.

"Gusto mo pa rin ba na makatakas?" tanong niya sa akin napaisip ako dahil doon. Gusto ko pa rin ba?  

"Hmmm? Tell me... " He asked me and he slid his hand in my thighs smoothly. Napasinghap ako dahil doon, the dominance he exerted with his simple touch made me shiver erotically. I know what will happen next, but I will let him do it. I want to feel him inside me again, praising me like I'm his only goddess. Isn't it weird? Yung magustuhan mo ang mga ginagawa ng kidnapper mo sa'yo? Iyong susuko ka na lang kasi kahit na sa ganoong paraan niya ako gamitin e nakakaramdam ako ng ligaya. Normal ba yung may maramdaman ng kakaiba sa puso mo?  

"Hindi ko alam," sagot ko sa kanya at saka ko kinagat ang labi ko.

"Ano ba dapat ang gugustuhin ko?" I asked him again at inilapit ko ang mukha ko sa kaniya. It's you that I want.

 "Do you want me to help you decide?" tanong niya sa akin. He roughly pulled my panty down almost tearing it off. Nakita ko ang paglaglag ng underwear ko sa sahig kasunod no'n ay ang paghalik niya sa akin. He immediately pushed his tongue inside me without asking permission, he never needed permission when it comes to claiming me. I'm his territory, he can just get in when he wanted to. 

Naramdaman ko na lang pagbuhat niya sa akin at pagdala niya sa akin sa sofa pero 'di niya ako inihiga doon. Sinandal niya ako sa kamay ng sofa habang patuloy pa rin siya sa paghalik sa akin. It was rough, he was biting my mouth at the same time, nalalasahan ko na ang dugo sa aking labi pero imbes na umangal ako. Inilapit ko pa siya sa akin, I lead his hand on place where I want him to touch and own me. This action made him arouse, saglit siya tumitig sa akin at hinawakan ang aking labi, matapos no'n ay muli akong hinalikan. 

Naramdaman ko ang matigas niya sa tiyan ko at napasinghap ako dahil doon, his always this hard for me.

Pinagala niya ang kamay niya beywang ko pababa muli sa aking hita at tinaas ang aking suot na sweatshirt at agad  na kinapa ang p********e ko. Alam na alam niya kung paano niya papakawalan ang ungol na kanina ko pa binibitawan. "Edward!" halos nasigaw ko ang pangalan niya tuluyan na akong nanghina at napahiga na ako sa sofa. Hinalikan niya muli ako pababa sa akin leeg, he was sucking, licking and biting my neck.

His roughness, feels like my heaven. His touch is my definition of love, and his eyes, it's my 

  "A – aray..." bulong ko sa kanya at saka tumulo ang luha ko, hindi ko na alam ang gusto ko. Gusto ko ang ginagawa niya, gusto kong lumaya pero nasasaktan ako. Ayoko siyang iwan at gusto ko malapit lang siya sa akin.  Mas hinigpitan ko ang yakap sa akin, I pushed him harder onto me as he rubbed me harder. 

"I never thought that I would kidnapped someone who is as slut as you. I love it. Making someone who is as goddess like you crave and lust over my dick." Bulong niya sa akin at bumaba ang halik niya sa dibdib ko. He roughly groped my mounds and pinched my n*****s harder.

I want and need him.

He spread my legs and slid a finger inside me, I felt his shivers when he started to thrust his fingers inside me. Napaliyad ako dahil doon.  "Edward, just take me please. Take me the way I wanted it." bulong ko sa kanya at tinigil niya ang pagpasok ng daliri niya sa akin.

 "Nagsasalita ka lang pag may gusto kang hingiin pero bakit hindi mo hiningi ang kalayaan mo sa akin?" tanong niya sa akin. Umiling ako, hindi ko na kailangan pang lumaya. Ikaw ang kalayaan ko.

"Edward... " tawag ko sa kanya at muling umiling. Inabot ko ang kanyang labi at hinalikan siya.

"You make me want to f**k you harder, Vanessa. It makes me want you even more. I won't be able to let you go if you will keep on doing and saying that." He breathed out. Napapikit ako sa narinig ko dahil sa kanya. "Then just keep me, Tao. I'm all yours, you don't need to bring me back." I retorted pero hindi na s'ya sumagot pa.

 Nadinig ko ang pagbaba ng zipper niya. Minulat ko ang mata ko and I saw him entering me with one rough push. "Aah!" malakas kong sigaw, it was painful but my scream sounded more like a moan. It was damn painful but pleasurable.

 Tumingin siya sa aking mga mata habang paulit ulit na lumalabas pasok sa akin. He pounded me like I am a sl-t, a nasty one for him. He pounded on me so hard, pakiramdam ko lalabas na ang kaluluwa ko sa katawan ko.

"You wanted it this way right?" He asked me. I bit my lips and pulled him into me letting him claim me more. Hindi ko napansin ang nagawa kong pagrelease dahil sa kanya. I want him to be satisfied, I don't want him to think of getting rid of me. 

I want to be with him, I am sure! I want to be with my kidnapper.  

"Edward... Yes..." di ko matapos ang sasabihin ko dahil sa ungol na nagagawa ko.

His lips screamed profanities when he reached his climax. Parehas kaming humihingal habang nakapatong siya sa akin tapos ay tinanggal na niya ang kanya sa akin. Saglit siyang humiga at tumingin sa puting kisame. Walang nagsalita sa aming dalawa, tumingin ako sa kanya at saka sinubukang abutin ang kanyang kamay pero natigil ako ng nagsalita siya.

 "Di ka ba nagsasawa sa mga nangyayari sa atin? Paulit ulit na lang ganyan ang ginagawa ko sa'yo. Hindi mo ba gustong lumaya sa mga kamay ko?" tanong niya sa akin pero di ako sumagot sa kanya.

 "You should be mad at me, for kidnapping you and treating you like a slut, hurting you and bringing you pain. Dapat ay pinatay na kita sa simula pa lang. You know the reason why I took you away, Vanessa. Alam mong naghihiganti ako sa pamilya mo. Alam mo at kilala mo ako, pero bakit... bakit hindi mo ako masumbatan? Bakit 'di ko maramdaman na galit ka? " tanong niya sa akin. niya muli sa akin pero di ako sumagot sa kaniya. Inilagay ko ang kamay ko sa pawis n'yang dibdib at hinaplos ito.

Hindi ako sumagot, hindi ko alam ang isasagot ko sa kanya. "Lagi ka na lang nakatingin sa akin. Hindi umiimik, at hindi pumapalag," dagdag pa niya sa akin.

Ngumiti ako sa kanya, "Ayokong tumakas... ayoko..." Sambit ko sa kanya. Si Edward, I know him. He is a part of my childhood. Anak siya ng ex bestfriend ni Papa, dati silang partners sa trabaho pero nag embezzle siya ng funds dahilan para muntikan malugi ang Realtec. Nagalit si Papa at pinakulong niya ang Papa ni Edward. Edward is not Edward, soon he took his life leaving Vance alone. Wala akong naging balita sa batang 'yon, hanggang sa mahigit limang taon na ang nakakaraan. Vance came back and build his own company. A rival to ours. Akala ko 'yon na ang ganti niya, pero pala ang tunay niya na balak niya. 

I know who he is and I am sorry because my parents didn't even know that they lost me. "Siguro iniisip mo na walang kwenta ang dinukot mo. Siguro nagtaka ka kasi inabot pa ng dalawang buwan bago ako hinanap. Siguro gusto mo ng palitan ang plano mo kaya nais mo na akong tumakas." Sabi ko sa kanya.

"No, I didn't mean that. Vanessa, tao rin ako. Nakukunsensya din ako at ngayon, ayoko ng pahirapan ka. Noong napagtanto ko na tama na 'to ay binigyan kita ng pagkakataon upang makatakas. Maluwag ang tali mo at hindi nakalock ang pintuan. May dos por dos sa malapit sa kama mo, pero hinihintay mo pa rin ako. There are times that I wanted you to run-away but you didn't. Bakit di ka tumakas?" tanong n'ya sa akin.

"Ang alam ko lang gusto ko na makasama ka kesa sa lumaya. Mas malaya ako kasama ka. Alam ko kung sino ka sa simula pa lang pero gusto ko ang ganitong buhay kasama ka. Kahit mahirap no'ng una, kahit galit ako kasi ilang beses mo ako pinilit, sinaktan, ilang beses kong ninais lumaya. Hanggang sa ikaw na mismo ang depinisyon ko ng kalayaan. Kinulong mo ako pero sa'yo ko naramdaman na importante ako. Ang iyong titig, ang 'yong mga haplos. " Saad ko sa kaniya, napabaling siya ng tingin sa akin. 

Tumingin siya sa aking kamay at saka tinanggal ng tuluyan ang aking tali. "Maghanda ka na, ihahatid na kita sa inyo. Papalayain na kita."

Umuling ako, "Ayoko! Itali mo na lang ako ulit. Huwag mo akong ibalik! Huwag mo akong iwanan!"

"Bakit?" he asked me.

"Kasi sayo ko lang naramdaman na importante ako." Bulong ko muli sa kanya. I hugged him tight, inhaling his manly scent and feeling the warmth of his hug. "Sa'yo lang tumibok ang puso ko ng ganito. Edward, mahal ata kita..." giit ko pa sa kaniya. Naramdaman ko ang pagyakap niya pabalik sa akin.

 "Ibig sabihin ba nito. Mahal mo ako kahit masama akong tao?" tanong niya sa akin

"Kung pagmamahal man ito. Kung ito man 'yon, siguro... Oo ang sagot ko sa'yong tanong."