ปัง ปัง ปัง
ปัง ปัง
เสียงปืนอีกหลายนัดดังตามมาติด ๆ ทำให้ผมกับลินรีบลงจากรถโดยใช้ประตูรถขวางวิถีกระสุนไว้ ปัง ปังปัง ปัง ผมและลินจึงยิงสวนมันออกไปบ้าง และเท่าที่ดูตอนนี้มันมีประมาณแปดคน เพราะคนขับรถหนึ่งนั้นลินยิงไปแล้ว ผมคาดว่ามันน่าจะมาคันล่ะห้าคน และที่บอกว่าเหลือแปดเพราะคนเมื่อกี้ผมเป็นคนสอยมันเอง
“พวกมันมีอยู่แปดคน ลินรอพี่ตรงนี้นะ พี่จะอ้อมไปทางด้านหลังพวกมัน พี่จะเก็บห้า ส่วนลินสาม โอเคไหม” ผมพูดจบก็มองหน้าเธอด้วยสายตาเป็นห่วงสุดฤทธิ์
“ไม่ค่ะ คนละสี่เท่ากัน เราสองคนคนละครึ่ง” เธอปฏิเสธผมทันควัน
ปัง ปัง
“อย่ามัวมุดหัวอยู่หลังรถสิวะ แน่จริงอะโผล่หัวออกมาสิ” เสียงมันคนหนึ่งตะโกนออกมาท้าทายผม สาบานเลย ผมเก็บมันไว้แน่
“อย่าดื้อนะลิน พี่ห้า ลินสาม” ผมหันมาคุยกับร่างบางตรงหน้าอีกครั้ง
“ไม่ค่ะ” ผมจบเธอก็วิ่งออกไปทันที
“ลิน!!”
“ปัดโธ่เว้ย”
ผมได้แต่มองตามไปด้วยความเป็นห่วง
