ตอนที่ 5 เผด็จการ (1)
“พี่มีเรื่องจะคุยกับหนู”
ธารนทีเอ่ยเสียงจริงจังขึ้นในเช้าวันต่อมาซึ่งเป็นวันเสาร์และเขาก็หยุดงาน มีเวลาอบรมคนดื้อได้ทั้งวันแน่
“แต่นุ่มไม่มี” นิรดาตอบกลับห้วนๆ เหมือนคนไม่พอใจอะไรบางอย่าง ซึ่งแน่นอนว่าธารนทีไม่มีทางได้รู้
“เวลาพูดกับผู้ใหญ่นุ่มควรจะพูดเพราะๆ และมีหางเสียง ไม่ใช่พูดจาห้วนๆ เหมือนพี่เป็นเพื่อนเล่นแบบนี้”
นับว่านี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่เขาตำหนิเธอตรงๆ ครั้งแรกก็เมื่อวานนั่นไงที่เล่นเอาสะอึกไปเป็นวัน ครั้งนี้ก็ไม่ต่าง มันอาจจะไม่แรงแต่ทำเอาเธอปวดหนึบขึ้นมาในอก ใช่สิ ไม่ว่าใครก็ไม่เคยเข้าใจเธอ ใครก็ชอบมองว่าเธอนิสัยไม่ดีทั้งนั้น ถ้าจะเพิ่มเขาไปอีกสักคนจะเป็นไรไป
“นุ่มก็เป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ถ้าคิดว่านุ่มนิสัยไม่ดีก็ไม่ต้องมายุ่งสิคะ” ว่าจบก็สะบัดหน้าพรืด หาได้มีความเป็นกุลสตรีใดๆ ไม่
“อย่าทำให้พี่โมโหนะ” ธารนทีว่าอย่างเหลืออด เห็นว่าเขาใจดีแล้
