ตอนที่ 1
974 Words
หน้าบ้านพักของผู้ใหญ่บ้าน ‘เหนือสมุทร’ อยู่ในชุดผ้าฝ้ายสีธรรมชาติ รวบเส้นผมหยักศกขมวดไว้เป็นมวยอยู่ด้านหลัง ดวงตาคมเข้มมองฝ่าสายฝนไปยังบ้านพักรับรองที่สร้างไว้สำหรับบริการนักท่องเที่ยว ก่อนจะมีแววขบขันเล็กน้อย เมื่อนึกถึงสิ่งที่แขกกิตติมศักดิ์ในบ้านพักวางแผนให้เขาจัดการ
‘ทำไมต้องทำเป็นไม่รู้จักกันด้วยพี่’
‘แผนล้วงลับยายตัวร้าย’
‘อะไรของพี่เนี่ยพี่แดน พี่ไปตกลงกับเมียพี่มาก่อนเลย ว่าที่แปลงนี้ ใครจะเอา ผมจะได้ให้คุณเอกเขาช่วยทำเอกสารมาให้ แปลงนี้ก็แล้วแปลงที่ผมจะพาพี่ไปดูพรุ่งนี้ มันสวยทั้งสองแปลงเลยนะพี่ พี่เชื่อผม ถ้าไม่สวยจริง ผมไม่ให้พี่หรอก’
‘กูเข้าใจว่ามันสวย แต่กูอยากพาเมียไปดูก่อน มึงเข้าใจปะ แล้วมึงก็ต้องช่วยกูด้วย’
‘ช่วยไงพี่’
‘สร้างบรรยากาศให้กูที ขอแบบกระท่อมร้างกลางป่า ติดฝนอยู่ด้วยกันสองต่อสอง อะไรประมาณเนี้ย’
‘พี่จะบ้าหรือไง ผมจะไปทำอะไรแบบนั้นได้’
‘กูรู้มึงทำได้ อย่างน้อย กูก็รู้ว่าพรุ่งนี้ฝนตก’
‘พี่รู้ได้ไง’
‘กรมอุตุฯ บอกกูเมื่อกี้’
‘พี่นี่แม่งโคตรทุเรศเลย สร้างบรรยากาศกับเมีย’
‘ไว้มึงมีเมียก่อนไอ้เหนือ มึงจะรู้ว่าบรรยากาศสำคัญสำหรับชีวิตรักมากมาย โดยเฉพาะบรรยากาศสารภาพรัก’
‘สารภาพรักเลยเหรอพี่’
‘เออสิวะ มึงคอยดูกูนะไอ้เหนือ กูพาเมียลงจากดอย กูต้องได้ลูกแน่’
‘จะคอยดูว่าจะมีน้ำยาจริงหรือเปล่า’
‘คอยดูเลยมึง ไม่แค่น้ำยา แต่จะเป็นน้ำเงี้ยว’
ริมฝีปากแดงจัดจนกลายเป็นจุดเด่นสุดบนใบหน้าระบายยิ้มน้อยๆ ส่ายหน้า เพราะสุดท้ายแล้วเขาก็กลายเป็นผู้ร่วมขบวนการ ‘ล้วงลับยายตัวร้าย’ จนได้
ขบวนการหรือแผนการที่แดนดินเตี้ยมกับเขา ทำทีเป็นพาพิสุทธิ์นภาขึ้นมาดูที่ดิน แล้วติดฝนลงจากดอยไม่ได้ เลยต้องมาขอความช่วยเหลือจากชาวบ้าน จากนั้นชาวบ้านก็แนะนำให้พักค้างแรมในบ้านที่มีบรรยากาศไม่ต่างจากกระท่อมกลางป่าในคืนฝนตก โคตรได้บรรยากาศฉิบ!
เหนือสมุทรหัวเราะน้อยๆ เมื่อคิดได้ว่าความอยากสร้างบรรยากาศสารภาพรักของแดนดินมีมากจนไม่เกรงใจใครเลย และแดนดินก็เก่งเวอร์ที่รู้ว่าวันนี้ฝนจะตก
ดีที่เขาจัดเตรียมเสื้อผ้าและอาหารไว้ในบ้านพักได้ทัน หวังแค่ว่าแดนดินจะมีน้ำยาจริงตามที่คุยเอาไว้ ส่วนจะได้แค่น้ำจิ้มหรือเปล่าก็ต้องคอยดูกัน
รอยยิ้มระบายบนใบหน้า เมื่อแรกรู้ว่าแดนดินแต่งงานกับพิสุทธิ์นภาโดยถูกพ่อแม่คลุมถุงชน เขาก็แปลกใจ เพราะรู้มาตลอดว่าหล่อนเป็นคู่หมั้นของพ่อเลี้ยงพงษ์นภดล แม้จะไม่เคยเห็นหน้าพิสุทธิ์นภา แต่ก็เคยได้ยินชื่อ เพราะหล่อนเป็นน้องสาวของสุริยพิสุทธิ์
และแปลกใจยิ่งกว่าที่แดนดินตอบตกลง ใครจะคิดว่าพ่อพวงมาลัยลอยชายไปลอยชายมา จนถึงขนาดเกือบถูกแทงตายตอนอยู่เมืองนอกจะสละโสดได้ง่ายๆ
แต่ก็ว่านั่นแหละ คนไม่ใช่คู่กันก็ต้องคลาดกัน ส่วนคนเป็นคู่ แม้จะจับพลัดจับผลูมาแบบแปลกๆ แต่ก็รักกันจนได้
เหนือสมุทรยิ้มกว้าง คาดคิดแบบคนสัปดนไม่แพ้ใครว่าป่านนี้ผัวหนุ่มเมียสาวคงจะเล่นน้ำฝนกันจนฉ่ำชุ่ม ทว่ารอยยิ้มบนใบหน้าก็ต้องหุบลง เมื่อเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์โชว์ชื่อของคนที่เขาไม่อยากคุยด้วย
‘ภาพตะวัน’
“ใครอยากคุยกับมึงวะ จ้างให้กูก็ไม่ขายที่ให้มึงหรอก ไอ้พวกนายทุนสร้างห้างฯ”
น้ำเสียงกราดเกรี้ยวและดวงตาก็กร้าวขึ้นขัดกับใบหน้าที่มักมีรอยยิ้มอยู่เสมอ และราวจะหงุดหงิดมากขึ้น เมื่อภาพเจ้าของร่างเล็ก ผิวขาวซีด ดูแบบบางเหมือนคนอมโรคผ่านเข้ามาในความคิด
“ขวัญตะวัน แค่ดีดก็ตัวหักแล้ว”
ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด เมื่อภาพจำในวันวานเป็นใบหน้าจิ้มลิ้มส่งยิ้มให้จนตาหยีพร้อมกับโบกมือบ้ายบายให้เขา
ด้านหน้าห้องพักซึ่งตั้งอยู่ด้านบนของคลับสุดหรู มีเสียงหอบกระเส่าของชายหญิงดังเล็ดลอดออกมา เพราะประตูปิดไม่สนิท
เสียงหอบกระเส่ายังคงดังต่อเนื่องไม่ขาดตอนนั้นทำให้คนที่ยืนอยู่หน้าห้องยิ้มที่มุมปากเพียงนิด เป็นอันรู้กันของนักเที่ยวราตรีว่า ‘หากถูกใจกันและกัน’ ก็สามารถแจ้งบริกรให้เปิดห้องได้ทันที จะได้ไม่ต้องเสียเวลาที่จะแลกเปลี่ยนความเสียวกันให้มากความ
เพราะ ‘one night stand’ ก็ไม่ต่างจากคนแปลกหน้าพานพบ ดังนั้นทุกอย่างควรง่าย แค่ขึ้นลิฟต์ ช่วงเวลาความเสียวก็เริ่มต้น
เพียงแต่จะเดินขึ้นมาเองหรือถูกลากขึ้นมาก็อีกเรื่องหนึ่ง
รอยยิ้มที่มุมปากเหยียดออกอย่างสมใจ ก่อนจะยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา คาดคะเนว่าอีกไม่ถึง 10 นาที กิจกรรมภายในก็คงจะสิ้นสุด เพราะเขาคำนวณระยะเวลาไว้เพียงเท่านั้น
นิ้วมือลูบไล้ริมฝีปากล่าง ไรฟันขบริมฝีปากเพียงนิดอย่างคนชั่งใจ แต่มาถึงตอนนี้แล้ว มีทางเดียวคือต้องเดินต่อไปข้างหน้า
คิดได้ดังนั้นเจ้าของร่างสูงจึงผละจากมาและปล่อยให้กิจกามเข้าจังหวะดำเนินต่อไป เพราะเขามีอีกหนึ่งกิจกรรมที่ต้องทำต่อ และต้องสำเร็จ
- Writer
